Psalms 102

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”