Proverbs 4

Aŭskultu, infanoj, la instruon de la patro, Kaj atentu, por lerni prudenton;

Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.

Ĉar bonan instruon mi donis al vi; Mian leĝon ne forlasu.

Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.

Ĉar mi estis filo de mia patro, Dorlotata kaj sola de mia patrino.

Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,

Kaj li instruis min, kaj diris al mi: Via koro akceptu miajn vortojn; Observu miajn ordonojn, kaj vi vivos.

Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.

Akiru saĝon, akiru prudenton; Ne forgesu, kaj ne deflankiĝu de la paroloj de mia buŝo.

Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.

Ne forlasu ĝin, kaj ĝi vin gardos; Amu ĝin, kaj ĝi zorgos pri vi.

Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.

La komenco de saĝo estas: akiru saĝon; Kaj por via tuta havo akiru prudenton.

Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.

Ŝatu ĝin alte, kaj ĝi vin altigos; Kaj ĝi donos al vi honoron, se vi ĝin enbrakigos.

Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.

Ĝi donos ĉarman ornamon al via kapo; Belan kronon ĝi donacos al vi.

Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”

Aŭskultu, mia filo, kaj akceptu miajn vortojn; Kaj multiĝos la jaroj de via vivo.

Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.

Mi kondukos vin laŭ la vojo de saĝo; Mi irigos vin sur rekta vojstreko.

Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.

Kiam vi iros, via irado ne estos malfaciligata; Kaj kiam vi kuros, vi ne falpuŝiĝos.

Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.

Tenu forte la instruon, ne forlasu ĝin; Konservu ĝin, ĉar ĝi estas via vivo.

Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.

La vojstrekon de malpiuloj ne iru, Kaj ne ekpaŝu sur la vojo de malbonuloj;

Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,

Evitu ĝin, ne trapasu ĝin; Flankiĝu de ĝi, kaj preterpasu.

O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.

Ĉar ili ne ekdormas, se ili ne faris malbonon; Kaj ili perdas la dorman ripozon, se ili ne pekigis;

Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.

Ĉar ili manĝas panon de malpio Kaj trinkas vinon de krimo.

Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.

Kaj la vojo de piuloj estas kiel lumo leviĝanta, Kiu ĉiam pli lumas ĝis plena tagiĝo.

Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.

La vojo de malpiuloj estas kiel mallumo; Ili ne scias, je kio ili falpuŝiĝos.

Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.

Mia filo, atentu miajn vortojn; Klinu vian orelon al miaj paroloj.

Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.

Ili ne foriĝu de viaj okuloj; Gardu ilin en via koro.

Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.

Ĉar ili estas vivo por tiuj, kiuj ilin trovis, Kaj sanigaj por ilia tuta korpo.

Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.

Pli ol ĉion gardatan, gardu vian koron; Ĉar el ĝi eliras la vivo.

Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.

Forigu de vi falsemon de la buŝo, Kaj malicon de la lipoj malproksimigu de vi.

Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.

Viaj okuloj rigardu rekte, Kaj viaj palpebroj direktiĝu rekte antaŭen.

Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!

Fortikigu la direkton de viaj piedoj, Kaj ĉiuj viaj vojoj estu firmaj.

[] Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.

Ne ŝanceliĝu dekstren, nek maldekstren; Forigu de malbono vian piedon.

Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.