Proverbs 14

Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.

Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.

Doğru yolda yürüyen, RAB’den korkar, Yoldan sapan, RAB’bi hor görür.

En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.

Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.

Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.

Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.

Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.

İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.

Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.

Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

[] Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.

Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.

Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.

Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.

Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.

Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.

Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.

Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.

Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.

Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.

Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.

Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.

Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!

Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.

Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.

Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.

En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.

RAB’den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.

Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.

Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.

Muhtacı ezen, Yaradanı’nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan’ı yüceltir.

Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.

Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.

Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.