Proverbs 11

Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.
RAB hileli teraziden iğrenir, Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.
Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.
Küstahlığın ardından utanç gelir, Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.
La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.
Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
Gazap günü servet işe yaramaz, Oysa doğruluk ölümden kurtarır.
La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.
La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, Ama haini kendi hırsı ele verir.
Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, Güvendiği güç de biter.
Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.
Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.
Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.
Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.
Doğruların başarısına kent bayram eder, Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.
Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.
Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.
Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.
Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, Akıllı kişiyse dilini tutar.
Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
Dedikoducu sır saklayamaz, Oysa güvenilir insan sırdaş olur.
Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.
Yol göstereni olmayan ulus düşer, Danışmanı bol olan zafere gider.
Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.
Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.
Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.
Sevecen kadın onur, Zorbalarsa yalnızca servet kazanır.
Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
İyilikseverin yararı kendinedir, Gaddarsa kendi başına bela getirir.
Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.
Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
RAB sapık yürekliden iğrenir, Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.
Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, Doğruların soyuysa kurtulur.
Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.
La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, Kötülerin umutlarıysa gazapla.
Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.
Eliaçık olan daha çok kazanır, Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.
Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.
Cömert olan bolluğa erecek, Başkasına su verene su verilecek.
Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
Halk buğday istifleyeni lanetler, Ama buğday satanı kutsar.
Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.
İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.
Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.
Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.
Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.
La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.
Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, Bilge kişi insanları kazanır.
Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!
[] Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.