Job 9

Ijob respondis kaj diris:
Eyüp şöyle yanıtladı:
Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?
“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı’nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.
Biri O’nunla tartışmak istese, Binde bir bile O’na yanıt veremez.
Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?
O’nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O’na direndi de ayakta kaldı?
Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;
O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;
Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;
Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;
O’dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;
[] Büyük Ayı’yı, Oryon’u, Ülker’i, Güney takımyıldızlarını yaratan O’dur.
Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.
Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.
İşte, yanımdan geçer, O’nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?
Evet, O avını kaparsa, kim O’nu durdurabilir? Kim O’na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.
Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav’ın yardımcıları bile O’nun ayağına kapanır.
Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?
“Nerde kaldı ki, ben O’na yanıt vereyim, O’nunla tartışmak için söz bulayım?
Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.
Haklı olsam da O’na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,
O’nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.
Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?
Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O’nu mahkemeye çağırabilir?
Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.
Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.
Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?
Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O’dur. O değilse, kimdir?
Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;
“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.
Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.
Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?
Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,
Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.
Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.
O benim gibi bir insan değil ki, O’na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.
Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;
Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.
O zaman konuşur, O’ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.