Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

“Oysa ben Tanrı’ya yönelir, Davamı O’na bırakırdım.

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

[] Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

[] “İşte, ne mutlu Tanrı’nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten’in yola getirişini küçümseme.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”