Job 28

La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”