Job 27

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

Eyüp anlatmaya devam etti:

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

“Hakkımı elimden alan Tanrı’nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten’in hakkı için,

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı’nın soluğu burnumda olduğu sürece,

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

“Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

Her Şeye Gücü Yeten’den zevk alır mı? Her zaman Tanrı’ya yakarır mı?

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

“Tanrı’nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten’in tasarısını gizlemeyeceğim.

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

“Kötünün Tanrı’dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten’den alacağı miras şudur:

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.

Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”