Job 15

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.

[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”