Job 11

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Tanrı’ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

“Tanrı’nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten’in sınırlarına ulaşabilir misin?

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O’na engel olabilir?

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

“O’na yüreğini adar, Ellerini açarsan,

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”