Psalms 122

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.