Proverbs 2

Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,

Anak ko, kung iyong tatanggapin ang aking mga salita, at tataglayin mo ang aking mga utos;

Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;

Na anopa't iyong ikikiling ang iyong pakinig sa karunungan, at ihihilig mo ang iyong puso sa pagunawa;

Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:

Oo, kung ikaw ay dadaing ng pagbubulay, at itataas mo ang iyong tinig sa pagunawa;

Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:

Kung iyong hahanapin siya na parang pilak, at sasaliksikin mo siyang parang kayamanang natatago.

Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.

Kung magkagayo'y iyong mauunawa ang pagkatakot sa Panginoon, at masusumpungan mo ang kaalaman ng Dios.

Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.

Sapagka't ang Panginoon ay nagbibigay ng karunungan, sa kaniyang bibig nanggagaling ang kaalaman at kaunawaan:

Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.

Kaniyang pinapagtataglay ang matuwid ng magaling na karunungan, siya'y kalasag sa nagsisilakad sa pagtatapat;

Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.

Upang kaniyang mabantayan ang mga landas ng kahatulan, at maingatan ang daan ng kaniyang mga banal.

Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.

Kung magkagayo'y mauunawa mo ang katuwiran at ang kahatulan, at ang karampatan, oo, bawa't mabuting landas.

Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.

Sapagka't karunungan ay papasok sa iyong puso, at kaalaman ay magiging ligaya sa iyong kaluluwa;

Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,

Kabaitan ay magbabantay sa iyo, pagkaunawa ay magiingat sa iyo:

Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,

Upang iligtas ka sa daan ng kasamaan, sa mga taong nagsisipagsalita ng mga masamang bagay;

De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,

Na nagpapabaya ng mga landas ng katuwiran, upang magsilakad sa mga daan ng kadiliman;

Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,

Na nangagagalak na magsigawa ng kasamaan, at nangaaaliw sa mga karayaan ng kasamaan,

Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;

Na mga liko sa kanilang mga lakad, at mga suwail sa kanilang mga landas:

Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,

Upang iligtas ka sa masamang babae, sa makatuwid baga'y sa di kilala na nanghahalina ng kaniyang mga salita;

Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;

Na nagpapabaya sa kaibigan ng kaniyang kabataan, at lumilimot ng tipan ng kaniyang Dios:

Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;

Sapagka't ang kaniyang bahay ay kumikiling sa kamatayan, at ang kaniyang mga landas na sa patay:

Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;

Walang naparoroon sa kaniya na bumabalik uli, ni kanila mang tinatamo ang mga landas ng buhay:

Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.

Upang ikaw ay makalakad ng lakad ng mabubuting tao, at maingatan ang mga landas ng matuwid.

Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;

Sapagka't ang matuwid ay tatahan sa lupain, at ang sakdal ay mamamalagi roon.

Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.

Nguni't ang masama ay mahihiwalay sa lupain, at silang nagsisigawang may karayaan ay mangabubunot.