Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

För sångmästaren, till Gittít; av Asaf.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

 Höjen glädjerop till Gud, vår starkhet,  höjen jubel till Jakobs Gud.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

 Stämmen upp lovsång och låten pukor ljuda,  ljuvliga harpor tillsammans med psaltare.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

 Stöten i basun vid nymånaden,  vid fullmånen, på vår högtidsdag.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

 Ty detta är en stadga för Israel,  en Jakobs Guds rätt.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

 Det bestämde han till ett vittnesbörd i Josef,  när han drog ut mot Egyptens land.  Jag hör ett tal som är mig nytt:

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

 »Jag lyfte bördan från hans skuldra,  hans händer blevo fria ifrån lastkorgen.

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

 I nöden ropade du, och jag räddade dig;  jag svarade dig, höljd i tordön,  jag prövade dig vid Meribas vatten.  Sela.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

 Hör, mitt folk, och låt mig varna dig;  Israel, o att du ville höra mig!

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

 Hos dig skall icke finnas någon annan gud,  och du skall ej tillbedja någon främmande gud.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

 Jag är HERREN, din Gud,  som har fört dig upp ur Egyptens land;  låt din mun vitt upp, så att jag får uppfylla den.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

 Men mitt folk ville ej höra min röst,  och Israel var mig icke till viljes.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

 Då lät jag dem gå i deras hjärtans hårdhet,  det fingo vandra efter sina egna rådslag.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

 O att mitt folk ville höra mig,  och att Israel ville vandra på mina vägar!

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

 Då skulle jag snart kuva deras fiender  och vända min hand mot deras ovänner.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

 De som hata HERREN skulle då visa honom underdånighet,  och hans folks tid skulle vara evinnerligen. [ (Psalms 81:17)  Och han skulle bespisa det med bästa vete;  ja, med honung ur klippan skulle jag mätta dig.» ]