Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

 Jag vill höja min röst till Gud och ropa;  jag vill höja min röst till Gud,      för att han må lyssna till mig.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

 På min nöds dag söker jag Herren;  min hand är utsträckt om natten      och förtröttas icke;  min själ vill icke låta trösta sig.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

 Jag vill tänka på Gud och klaga;  jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar.  Sela.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

 Mina ögonlock håller du öppna;  jag är full av oro och kan icke tala.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

 Jag tänker på forntidens dagar,  på år som längesedan hava gått.

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

 Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel;  i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer,  och min ande skall eftersinna.

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

 Skall då Herren förkasta evinnerligen  och ingen nåd mer bevisa?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

 Är det då ute med hans godhet för beständigt,  har hans ord blivit till intet för alla tider?

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

 Har Gud förgätit att vara nådig  eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet?  Sela.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

 Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid,  den Högstes högra hand är ej såsom förr.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

 Jag vill prisa HERRENS gärningar,  ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

 jag vill begrunda alla dina gärningar  och eftersinna dina verk.

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

 Gud, i helighet går din väg;  vem är en gud så stor som Gud?

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

 Du är Gud, en Gud som gör under;  du har uppenbarat din makt bland folken.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

 Med väldig arm förlossade du ditt folk,  Jakobs och Josefs barn.  Sela.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

 Vattnen sågo dig, och Gud,  vattnen sågo dig och våndades,  själva djupen darrade.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

 Molnen göto ut strömmar av vatten,  skyarna läto höra sin röst,  och dina pilar foro omkring.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

 Ditt dunder ljöd i stormvirveln,  ljungeldar lyste upp jordens krets,  jorden darrade och bävade.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

 Genom havet gick din väg,  din stig genom stora vatten,  och dina fotspår fann man icke. [ (Psalms 77:21)  Så förde du ditt folk såsom en hjord  genom Moses och Arons hand. ]