Psalms 146

Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.

 Halleluja!  Lova HERREN, min själ.

Mi gloros la Eternulon en la daŭro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.

 Jag vill lova HERREN, så länge jag lever,  jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.

Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.

 Förliten eder icke på furstar,  icke på en människoson, han kan icke hjälpa.

Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago neniiĝas ĉiuj liaj intencoj.

 Hans ande måste sin väg,      han vänder tillbaka till den jord      varav han är kommen;  då varda hans anslag om intet.

Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,

 Säll är den vilkens hjälp är Jakobs Gud,  den vilkens hopp står till HERREN, hans Gud,

Kiu kreis la ĉielon kaj la teron, La maron, kaj ĉion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;

 till honom som har gjort himmelen och jorden  och havet och allt vad i dem är,  till honom som håller tro evinnerligen,

Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;

 som skaffar rätt åt de förtryckta,  som giver bröd åt de hungrande.  HERREN löser de fångna,

La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;

 HERREN öppnar de blindas ögon,  HERREN upprättar de nedböjda,  HERREN älskar de rättfärdiga,

La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.

 HERREN bevarar främlingar,  faderlösa och änkor uppehåller han;  men de ogudaktigas väg vänder han i villa.

La Eternulo reĝas eterne, Via Dio, ho Cion, por ĉiuj generacioj. Haleluja!

 HERREN är konung evinnerligen,  din Gud, Sion, från släkte till släkte.  Halleluja!