Psalms 106

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

 Halleluja!  Tacken HERREN, ty han är god,  ty hans nåd varar evinnerligen.

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

 Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar  och förkunna allt hans lov?

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

 Saliga äro de som akta på vad rätt är,  de som alltid öva rättfärdighet.

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

 Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk,  besök mig med din frälsning,

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

 så att jag med lust får se dina utvaldas lycka,  glädja mig med ditt folks glädje,  berömma mig med din arvedel.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

 Vi hava syndat likasom våra fäder,  vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

 Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under;  de tänkte icke på dina många nådegärningar,  utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

 Men han frälste dem för sitt namns skull,  för att göra sin makt kunnig.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

 Han näpste Röda havet, så att det blev torrt,  och förde dem genom djupen såsom genom en öken.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

 Han frälste dem från deras motståndares hand  och förlossade dem ifrån fiendens hand.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

 Vattnet övertäckte deras ovänner;  icke en enda av dem blev kvar.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

 Då trodde de på hans ord,  då sjöngo de hans lov.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

 Men snart glömde de hans gärningar,  de förbidade icke hans råd.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

 De grepos av lystnad i öknen  och frestade Gud i ödemarken.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

 Då gav han dem vad de begärde,  men sände tärande sjukdom över dem.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

 Och de upptändes av avund mot Mose i lägret,  mot Aron, HERRENS helige.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

 Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan  och övertäckte Abirams hop.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

 Och eld begynte brinna i deras hop,  en låga brände upp de ogudaktiga.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

 De gjorde en kalv vid Horeb  och tillbådo ett gjutet beläte;

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

 sin ära bytte de bort  mot bilden av en oxe, som äter gräs.

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

 De glömde Gud, sin frälsare,  som hade gjort så stora ting i Egypten,

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

 så underbara verk i Hams land,  så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

 Då hotade han att förgöra dem;  men Mose, den man som han hade utvalt,  trädde fram såsom medlare inför honom  till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

 De föraktade det ljuvliga landet  och trodde icke på hans ord.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

 De knorrade i sina tält  och lyssnade icke till HERRENS röst.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

 Då lyfte han upp sin hand mot dem  och svor att slå ned dem i öknen,

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

 att slå ned deras barn ibland hedningarna  och förströ dem i länderna.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

 Och de slöto sig till Baal-Peor  och åto det som var offrat åt döda.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

 De förtörnade Gud med sina gärningar,  och en hemsökelse bröt in över dem.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

 Men Pinehas trädde fram och skipade rätt,  och så upphörde hemsökelsen;

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

 det vart honom räknat till rättfärdighet  från släkte till släkte, för evig tid.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

 De förtörnade honom ock vid Meribas vatten,  och det gick Mose illa för deras skull.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

 Ty de voro gensträviga mot hans Ande,  och han talade obetänksamt med sina läppar.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

 De förgjorde icke de folk  om vilka HERREN hade givit dem befallning,

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

 utan beblandade sig med hedningarna  och lärde sig deras gärningar.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

 De tjänade deras avgudar,  och dessa blevo dem till en snara.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

 Och de offrade sina söner och döttrar  till offer åt onda andar.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

 Ja, de utgöto oskyldigt blod,  sina söners och döttrars blod  och offrade dessa åt Kanaans avgudar;  och landet vart ohelgat genom blodskulder.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

 Så blevo de orena genom sina gärningar  och betedde sig trolöst i sina verk.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

 Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk,  och hans arvedel blev honom en styggelse.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

 Och han gav dem i hedningars hand,  så att de som hatade dem fingo råda över dem.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

 Deras fiender trängde dem,  och de blevo kuvade under deras hand.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

 Många gånger räddade han dem,  men de voro gensträviga i sin egenvilja  och förgingos så genom sin missgärning.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

 Men han såg till dem i deras nöd,  när han hörde deras rop.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

 Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund  och ömkade sig efter sin stora nåd.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

 Och han lät dem finna barmhärtighet  inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

 Fräls oss, HERRE, vår Gud,  och församla oss från hedningarna,  så att vi få prisa ditt heliga namn  och berömma oss av ditt lov.               ----

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!»            Israels förlossades tacksamhet mot                         HERREN.