Psalms 104

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

 Lova HERREN, min själ.  HERRE, min Gud, du är hög och stor,  i majestät och härlighet är du klädd.

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

 Du höljer dig i ljus såsom i en mantel,  du spänner ut himmelen såsom ett tält;

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

 du timrar på vattnen dina salar,  molnen gör du till din vagn,  och du far fram på vindens vingar.

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

 Du gör vindar till dina sändebud,  eldslågor till dina tjänare.

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

 Du grundade jorden på hennes fästen,  så att hon icke vacklar till evig tid.

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

 Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad;  uppöver bergen stodo vattnen.

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

 Men för din näpst flydde de;  för ljudet av ditt dunder hastade de undan.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

 Berg höjde sig, och dalar sänkte sig,  på den plats som du hade bestämt för dem.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

 En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida,  så att de icke åter skulle betäcka jorden.

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

 Du lät källor flyta fram i dalarna,  mellan bergen togo de sin väg.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

 De vattna alla markens djur,  vildåsnorna släcka i dem sin törst.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

 Vid dem bo himmelens fåglar,  från trädens grenar höja de sin röst.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

 Du vattnar bergen från dina salar,  jorden mättas av den frukt du skapar.

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

 Du låter gräs skjuta upp för djuren  och örter till människans tjänst.  Så framalstrar du bröd ur jorden

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

 och vin, som gläder människans hjärta;  så gör du hennes ansikte glänsande av olja,  och brödet styrker människans hjärta.

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

 HERRENS träd varda ock mättade,  Libanons cedrar, som han har planterat;

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

 fåglarna bygga där sina nästen,  hägern gör sitt bo i cypresserna.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

 Stenbockarna hava fått de höga bergen,  klyftorna är klippdassarnas tillflykt.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

 Du gjorde månen till att bestämma tiderna;  solen vet stunden då den skall gå ned.

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

 Du sänder mörker, och det bliver natt;  då komma alla skogens djur i rörelse,

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

 de unga lejonen ryta efter rov  och begära sin föda av Gud.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

 Solen går upp; då draga de sig tillbaka  och lägga sig ned i sina kulor.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

 Människan går då ut till sin gärning  och till sitt arbete intill aftonen.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

 Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE!  Med vishet har du gjort dem alla.  Jorden är full av vad du har skapat.

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

 Se ock havet, det stora ock vida:  ett tallöst vimmel rör sig däri,  djur både stora och små.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

 Där gå skeppen sin väg fram,  Leviatan, som du har skapat att leka däri.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

 Alla vänta de efter dig,  att du skall giva dem deras mat i rätt tid.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

 Du giver dem, då samla de in;  du upplåter din hand,      då varda de mättade med goda håvor.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

 Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de;  du tager bort deras ande, då förgås de  och vända åter till sitt stoft igen.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

 Du sänder ut din ande, då varda de skapade,  och du förnyar jordens anlete.

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

 HERRENS ära förblive evinnerligen;  må HERREN glädja sig över sina verk,

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

 han som skådar på jorden, och hon bävar,  han som rör vid bergen, och de ryka.

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

 Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever;  jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

 Mitt tal behage honom väl;  må jag själv få glädja mig i HERREN.

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

 Men må syndare försvinna ifrån jorden  och inga ogudaktiga mer vara till.  Lova HERREN, min själ  Halleluja!