Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

 Ropa fritt; vem finnes, som svarar dig,  och till vilken av de heliga kan du vända dig?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

 Se, dåren dräpes av sin grämelse,  och den fåkunnige dödas av sin bitterhet.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

 Jag såg en dåre, fast var han rotad,  men plötsligt måste jag ropa ve över hans boning.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

 Ty hans barn gå nu fjärran ifrån frälsning,  de förtrampas i porten utan räddning.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

 Av hans skörd äter vem som är hungrig,  den rövas bort, om och hägnad med törnen;  efter hans rikedom gapar ett giller.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

 Ty icke upp ur stoftet kommer fördärvet,  ej ur marken skjuter olyckan upp;

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

 nej, människan varder född till olycka,  såsom eldgnistor måste flyga mot höjden.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

 Men vore det nu jag, så sökte jag nåd hos Gud,  åt Gud hemställde jag min sak,

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

 åt honom som gör stora och outrannsakliga ting,  under, flera än någon kan räkna,

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

 åt honom som låter regnet falla på jorden  och sänder vatten ned över markerna,

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

 när han vill upphöja de ringa  och förhjälpa de sörjande till frälsning.

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

 Han är den som gör de klokas anslag om intet,  så att deras händer intet uträtta med förnuft;

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

 han fångar de visa i deras klokskap  och låter de illfundiga förhasta sig i sina rådslag:

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

 mitt på dagen råka de ut för mörker  och famla mitt i ljuset, likasom vore det natt.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

 Så frälsar han från deras tungors svärd,  han frälsar den fattige ur den övermäktiges hand.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

 Den arme kan så åter hava ett hopp,  och orättfärdigheten måste tillsluta sin mun.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

 Ja, säll är den människa som Gud agar;  den Allsmäktiges tuktan må du icke förkasta.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

 Ty om han och sargar, så förbinder han ock,  om han slår, så hela ock hans händer.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

 Sex gånger räddar han dig ur nöden,  ja, sju gånger avvändes olyckan från dig.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

 I hungerstid förlossar han dig från döden  och i krig undan svärdets våld.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

 När tungor svänga gisslet, gömmes du undan;  du har intet att frukta, när förhärjelse kommer.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

 Ja, åt förhärjelse och dyr tid kan du då le,  för vilddjur behöver du ej heller känna fruktan;

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

 ty med markens stenar står du i förbund,  och med djuren på marken har du ingått fred.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

 Och du får se huru din hydda står trygg;  när du synar din boning, saknas intet däri.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

 Du får ock se huru din ätt förökas,  huru din avkomma bliver såsom markens örter.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

 I graven kommer du, när du har hunnit din mognad,  såsom sädesskylen bärgas, då dess tid är inne.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

 Se, detta hava vi utrannsakat, och så är det;  hör därpå och betänk det väl.