Job 31

Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

 Ett förbund slöt jag med mina ögon:  aldrig skulle jag skåda efter någon jungfru.

Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

 Vilken lott finge jag eljest av Gud i höjden,  vilken arvedel av den Allsmäktige därovan?

Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

 Ofärd kommer ju över de orättfärdiga,  och olycka drabbar ogärningsmän.

Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

 Ser icke han mina vägar,  räknar han ej alla mina steg?

Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

 Har jag väl umgåtts med lögn,  och har min fot varit snar till svek?

Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

 Nej, må jag vägas på en riktig våg,  så skall Gud förnimma min ostrafflighet.

Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

 Hava mina steg vikit av ifrån vägen,  har mitt hjärta följt efter mina ögon,  eller låder vid min händer en fläck?

Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

 Då må en annan äta var jag har sått,  och vad jag har planterat må ryckas upp med roten.

Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

 Har mitt hjärta låtit dåra sig av någon kvinna,  så att jag har stått på lur vid min nästas dörr?

Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

 Då må min hustru mala mjöl åt en annan,  och främmande män må då famntaga henne.

Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

 Ja, sådant hade varit en skändlighet,  en straffbar missgärning hade det varit,

Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

 en eld som skulle förtära intill avgrunden  och förhärja till roten all min gröda.

Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

 Har jag kränkt min tjänares eller tjänarinnas rätt,  när de hade någon tvist med mig?

Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

 Vad skulle jag då göra, när Gud stode upp,  och när han hölle räfst, vad kunde jag då svara honom?

Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

 Han som skapade mig skapade ju och dem i moderlivet,  han, densamme, har berett dem i modersskötet.

Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

 Har jag vägrat de arma vad de begärde  eller låtit änkans ögon försmäkta?

Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

 Har jag ätit mitt brödstycke allena,  utan att den faderlöse och har fått äta därav?

Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

 Nej, från min ungdom fostrades han hos mig såsom hos en fader,  och från min moders liv var jag änkors ledare.

Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

 Har jag kunnat se en olycklig gå utan kläder,  se en fattig ej äga något att skyla sig med?

Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

 Måste ej fastmer hans länd välsigna mig,  och fick han ej värma sig i ull av mina lamm?

Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

 Har jag lyft min hand mot den faderlöse,  därför att jag såg mig hava medhåll i porten?

En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

 Då må min axel lossna från sitt fäste  och min arm brytas av ifrån sin led.

Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

 Jag måste då frukta ofärd ifrån Gud  och skulle stå maktlös inför hans majestät.

Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

 Har jag satt mitt hopp till guldet  och kallat guldklimpen min förtröstan?

Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

 Var det min glädje att min rikedom blev så stor,  och att min hand förvärvade så mycket?

Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

 Hände det, när jag såg solljuset, huru det sken,  och månen, huru härligt den gick fram,

Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

 att mitt hjärta hemligen lät dåra sig,  så att jag med handkyss gav dem min hyllning?

Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

 Nej, också det hade varit en straffbar missgärning;  därmed hade jag ju förnekat Gud i höjden.

Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

 Har jag glatt mig åt min fiendes ofärd  och fröjdats, när olycka träffade honom?

Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

 Nej, jag tillstadde ej min mun att synda så,  ej att med förbannelse begära hans liv.

Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

 Och kan mitt husfolk icke bevittna  att envar fick mätta sig av kött vid mitt bord?

Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

 Främlingen behövde ej stanna över natten på gatan,  mina dörrar lät jag stå öppna utåt vägen.

Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

 Har jag på människovis skylt mina överträdelser  och gömt min missgärning i min barm,

En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

 av fruktan för den stora hopen  och av rädsla för stamfränders förakt,  så att jag teg och ej gick utom min dörr?

Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

 Ack att någon funnes, som ville höra mig!  Jag har sagt mitt ord.  Den Allsmäktige må nu svara mig;  ack att jag finge min vederparts motskrift!

Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

 Sannerligen, jag skulle då bära den högt på min skuldra,  såsom en krona skulle jag fästa den på mig.

Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

 Jag ville då göra honom räkenskap för alla mina steg,  lik en furste skulle jag då träda inför honom.

Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

 Har min mark höjt rop över mig,  och hava dess fåror gråtit med varandra?

Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

 Har jag förtärt dess gröda obetald  eller utpinat dess brukares liv?

Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.

 Då må törne växa upp för vete,  och ogräs i stället för korn. Slut på Jobs tal.