Job 13

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

 Ja, alltsammans har mitt öga sett,  mitt öra har hört det och nogsamt givit akt.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

 Vad I veten, det vet också jag;  icke står jag tillbaka för eder.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

 Men till den Allsmäktige vill jag nu tala,  det lyster mig att gå till rätta med Gud.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

 Dock, I ären män som spinna ihop lögn,  allasammans hopsätten I fåfängligt tal.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

 Om I ändå villen alldeles tiga!  Det kunde tillräknas eder som vishet.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

 Hören nu likväl mitt klagomål,  och akten på mina läppars gensagor.

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

 Viljen I försvara Gud med orättfärdigt tal  och honom till förmån bruka oärligt tal?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

 Skolen I visa eder partiska för honom  eller göra eder till sakförare för Gud?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

 Icke kan sådant ändas väl,  när han håller räfst med eder?  Eller kunnen I gäckas med honom,  såsom man kan gäckas med en människa?

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

 Nej, förvisso skall han straffa eder,  om I visen en hemlig partiskhet.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

 Sannerligen, hans majestät skall då förskräcka eder,  och fruktan för honom skall falla över eder.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

 Edra tänkespråk skola då bliva visdomsord av aska,  edra försvarsverk varda såsom vallar av ler.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

 Tigen nu för min, så skall jag tala,  gånge så över mig vad det vara må.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

 Ja, huru det än går, vill jag fatta mitt kött mellan tänderna  och taga min själ i min hand.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

 Må han dräpa mig, jag hoppas intet annat;  min vandel vill jag ändå hålla fram inför honom.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

 Redan detta skall lända mig till frälsning,  ty ingen gudlös dristar komma inför honom.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

 Hören, hören då mina ord,  och låten min förklaring tränga in i edra öron.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

 Se, här lägger jag saken fram;  jag vet att jag skall befinnas hava rätt.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

 Eller gives det någon som kan vederlägga mig?  Ja, då vill jag tiga -- och dö.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

 Allenast två ting må du ej göra mot mig,  så behöver jag ej dölja mig inför ditt ansikte:

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

 din hand må du ej låta komma mig när,  och fruktan för dig må icke förskräcka mig.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

 Sedan må du åklaga, och jag vill svara,  eller ock skall jag tala, och du må gendriva mig.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

 Huru är det alltså med mina missgärningar och synder?  Låt mig få veta min överträdelse och synd.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

 Varför döljer du ditt ansikte  och aktar mig såsom din fiende?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

 Vill du skrämma ett löv som drives av vinden,  vill du förfölja ett borttorkat strå?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

 Du skriver ju bedrövelser på min lott  och giver mig till arvedel min ungdoms missgärningar;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

 du sätter mina fötter i stocken,  du vaktar på alla vägar,  för mina fotsulor märker du ut stegen.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

 Och detta mot en som täres bort lik murket trä,  en som liknar en klädnad sönderfrätt av mal!