Isaiah 47

Iru malsupren kaj sidiĝu sur polvo, ho virgulino filino de Babel; sidiĝu sur la tero, sentronigita filino de la Ĥaldeoj; ĉar oni ne plu nomos vin delikata kaj dorlotata.

 Stig ned och sätt dig i stoftet,      du jungfru dotter Babel,  sätt dig på jorden utan tron,      du kaldéernas dotter;  ty man skall icke mer kalla dig      »den bortklemade och yppiga».

Prenu manan muelilon kaj muelu farunon; forigu vian vualon, levu vian vestrandon, malkovru vian kruron, transiru riverojn.

 Tag till kvarnen och mal mjöl,      lägg av din slöja,  lyft upp släpet, blotta benet,      vada genom strömmarna.

Malkovriĝos via nudaĵo, kaj montriĝos via honto. Mi faros venĝon, kaj Mi neniun indulgos.

 Din blygd skall varda blottad,      och din skam skall ses.  Hämnd skall jag utkräva      och ej skona någon människa.

Nia Liberiganto — Lia nomo estas Eternulo Cebaot, Sanktulo de Izrael.

 Vår förlossares namn är HERREN Sebaot,      Israels Helige!

Sidu silente kaj iru en mallumon, ho filino de la Ĥaldeoj, ĉar oni ne plu nomos vin estrino de regnoj.

 Sitt tyst och drag dig undan i mörkret,      du kaldéernas dotter;  ty du skall icke mer bliva kallad      »konungarikenas drottning».

Kiam Mi koleris Mian popolon, malhonoris Mian heredaĵon, kaj transdonis ilin en viajn manojn, vi ne montris al ili kompaton, sur maljunulon vi metis tre peze vian jugon;

 Jag förtörnades på mitt folk,      jag ohelgade min arvedel      och gav dem i din hand.  Och du visade dem intet förbarmande;      på gamla män      lät du ditt ok tynga hårt.

vi diris: Eterne mi estos estrino; vi ne prenis tion al via koro, ne pensis pri la sekvoj.

 Du tänkte: »Jag skall evinnerligen      förbliva en drottning»  därför ville du ej akta på      och tänkte ej på änden.

Aŭskultu do nun, ho voluptulino, kiu sidas senzorge, kiu diras en sia koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi; mi ne fariĝos vidvino, kaj mi ne konos perdon de infanoj.

 Så hör nu detta, du som lever i vällust,      du som tronar så trygg,  du som säger i ditt hjärta:      »Jag och ingen annan;  aldrig skall jag sitta såsom änka,      aldrig veta av, vad barnlöshet är.»

Venos do sur vin tiuj du aferoj subite, en unu tago; seninfaneco kaj vidvineco en plena mezuro trafos vin, malgraŭ viaj multaj sorĉoj, malgraŭ la granda forto de viaj magiaĵoj.

 Se, båda dessa olyckor skola komma över dig med hast,      på en och samma dag:  både barnlöshet och änkestånd skola komma över dig      i fullaste mått,  trots myckenheten av dina trolldomskonster,      trots dina besvärjelsers starka kraft.

Vi sentis vin sendanĝera en via malboneco; vi diris: Neniu min vidas; via saĝeco kaj via scio estis viaj delogantoj; kaj vi diris en via koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi.

 Du kände dig trygg i din ondska, du tänkte:      »Ingen ser mig.»  Din vishet och din kunskap var det,      som förförde dig,  så att du så sade i ditt hjärta:      »Jag och ingen annan.»

Tial venos sur vin malbono, kies komencon vi ne scios, kaj falos sur vin malfeliĉo, el kiu vi ne povos vin elaĉeti, kaj surprizos vin pereo, kiun vi ne antaŭvidis.

 Därför skall en olycka komma över dig,      som du ej förmår besvärja bort,  och ett fördärv skall falla över dig,      som du icke skall kunna avvända;  ja, plötsligt skall ödeläggelse komma över dig,      när du minst anar det.

Restu do ĉe viaj magiaĵoj, kaj ĉe viaj multaj sorĉoj, super kiuj vi laboris de via juneco; eble vi povos profiti, eble vi fortiĝos.

 Träd fram med de besvärjelser och många trolldomskonster      som du har mödat dig med från din ungdom;  se till, om du så kan skaffa hjälp,      om du så kan skrämma bort faran.

Vi laciĝis de la multo de viaj konsiliĝoj; nun ili stariĝu, la mezurantoj de la ĉielo, la esplorantoj de la steloj, la antaŭdiristoj laŭ la luno, kaj ili savu vin kontraŭ tio, kio trafos vin.

 Du har arbetat dig trött med dina många rådslag.      Må de nu träda fram,  må de frälsa dig, dessa som avmäta himmelen      och spana i stjärnorna  och var nymånad kungöra, varifrån ditt öde      skall komma över dig.

Jen, ili fariĝos kiel pajlo; la fajro forbruligos ilin; ili ne savos sian animon el la forto de la flamo; ne estos ia karbo, ĉe kiu sin varmigi, nek fajro, antaŭ kiu sidi.

 Men se, de äro att likna vid strå      som brännes upp i eld,  de kunna icke rädda sitt liv      ur lågornas våld.  Detta är ju ingen koleld att värma sig framför,      ingen brasa att sitta vid.

Tiaj fariĝis por vi tiuj, kun kiuj vi multe penis, kun kiuj vi interrilatis de via juneco; ĉiu forvagis siaflanken, neniu vin savos.

 Ja, så går det för dig med dem som du mödade dig för.  Och dina handelsvänner från ungdomstiden draga bort,      var och en åt sitt håll      och ingen finnes, som frälsar dig.