Zechariah 1

En la oka monato, en la dua jaro de Dario, aperis vorto de la Eternulo al la profeto Zeĥarja, filo de Bereĥja, filo de Ido, dirante:

EN el mes octavo, en el año segundo de Darío, fué palabra de JEHOVÁ á Zachârías profeta, hijo de Berechîas, hijo de Iddo, diciendo:

Forte koleris la Eternulo kontraŭ viaj patroj.

Enojóse JEHOVÁ con ira contra vuestros padres.

Diru do al ili: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Revenu al Mi, diras la Eternulo Cebaot, kaj tiam Mi returnos Min al vi, diras la Eternulo Cebaot.

Les dirás pues: Así ha dicho JEHOVÁ de los ejércitos: Volveos á mí, dice JEHOVÁ de los ejércitos, y yo me volveré á vosotros, ha dicho JEHOVÁ de los ejércitos.

Ne estu kiel viaj patroj, al kiuj vokadis la antaŭaj profetoj, dirante: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Deturnu vin de viaj malbonaj vojoj kaj de viaj malbonaj agoj — sed ili ne aŭskultis kaj ne atentis Min, diras la Eternulo.

No seáis como vuestros padres, á los cuales dieron voces los primeros profetas, diciendo: Así ha dicho JEHOVÁ de los ejércitos: Volveos ahora de vuestros malos caminos, y de vuestras malas obras: y no atendieron, ni me escucharon, dice JEHOVÁ.

Kie estas viaj patroj? kaj eĉ la profetoj, ĉu ili povas vivi eterne?

Vuestros padres, ¿dónde están? y los profetas ¿han de vivir para siempre?

Sed Miaj vortoj kaj decidoj, pri kiuj Mi diris al Miaj servantoj, la profetoj, ĉu ili ne trafis viajn patrojn? Kaj ili pentis, kaj diris: Kiel la Eternulo Cebaot decidis agi kun ni pro niaj vojoj kaj pro niaj agoj, tiel Li agis kun ni.

Empero mis palabras y mis ordenanzas que mandé á mis siervos los profetas, ¿no alcanzaron á vuestros padres? Por eso se volvieron ellos y dijeron: Como JEHOVÁ de los ejércitos pensó tratarnos conforme á nuestros caminos, y conforme á nuestras obras, así lo hizo con nosotros.

En la dudek-kvara tago de la dek-unua monato, tio estas de la monato Ŝebat, en la dua jaro de Dario, aperis vorto de la Eternulo al la profeto Zeĥarja, filo de Bereĥja, filo de Ido, dirante:

Á los veinticuatro del mes undécimo, que es el mes de Sebath, en el año segundo de Darío, fué palabra de JEHOVÁ á Zachârías profeta, hijo de Berechîas, hijo de Iddo, diciendo:

Mi vidis en la nokto: jen viro sidas sur ruĝa ĉevalo, kaj li troviĝas inter mirtoj en ombrita loko, kaj post li troviĝas ĉevaloj ruĝaj, brunaj, kaj blankaj.

Vi de noche, y he aquí un varón que cabalgaba sobre un caballo bermejo, el cual estaba entre los mirtos que había en la hondura; y detrás de él había caballos bermejos, overos, y blancos.

Mi demandis: Kiuj ili estas, mia sinjoro? Kaj la anĝelo, kiu parolis kun mi, diris al mi: Mi montros al vi, kiuj ili estas.

Entonces dije: ¿Qué son éstos, señor mío? Y díjome el ángel que hablaba conmigo: Yo te enseñaré qué son éstos.

Kaj la viro, kiu troviĝis inter la mirtoj, ekparolis kaj diris: Ili estas tiuj, kiujn la Eternulo sendis, por trairi la teron.

Y aquel varón que estaba entre los mirtos respondió, y dijo: Éstos son los que JEHOVÁ ha enviado á recorrer la tierra.

Kaj ili mem ekparolis al la anĝelo de la Eternulo, kiu troviĝis inter la mirtoj, kaj diris: Ni trairis la teron, kaj ni trovis, ke la tuta tero estas trankvila kaj paca.

Y ellos hablaron á aquel ángel de JEHOVÁ que estaba entre los mirtos, y dijeron: Hemos recorrido la tierra, y he aquí toda la tierra está reposada y quieta.

Tiam ekparolis la anĝelo de la Eternulo kaj diris: Ho Eternulo Cebaot, kiel longe Vi ne kompatos Jerusalemon kaj la urbojn de Judujo, kiujn Vi koleras jam dum sepdek jaroj?

Y respondió el ángel de JEHOVÁ, y dijo: Oh JEHOVÁ de los ejércitos, ¿hasta cuándo no tendrás piedad de Jerusalem, y de las ciudades de Judá, con las cuales has estado airado por espacio de setenta años?

Kaj la Eternulo respondis al la anĝelo, kiu parolis kun mi, vortojn bonajn, vortojn konsolajn.

Y JEHOVÁ respondió buenas palabras, palabras consolatorias á aquel ángel que hablaba conmigo.

Tiam diris al mi la anĝelo, kiu parolis kun mi: Proklamu kaj diru: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Mi ekfervoris pri Jerusalem kaj pri Cion per granda fervoro;

Y díjome el ángel que hablaba conmigo: Clama diciendo: Así ha dicho JEHOVÁ de los ejércitos: Celé á Jerusalem y á Sión con gran celo:

kaj per granda indigno Mi indignas kontraŭ la nacioj memfidaj; ĉar kiam Mi koleris malmulte, ili akcelis la malfeliĉon.

Y con grande enojo estoy airado contra las gentes que están reposadas; porque yo estaba enojado un poco, y ellos ayudaron para el mal.

Tial tiele diras la Eternulo: Mi returnas Min al Jerusalem kun kompato; Mia domo estos konstruita en ĝi, diras la Eternulo Cebaot, kaj ŝnuro de ĉarpentistoj estos tirata en Jerusalem.

Por tanto, así ha dicho JEHOVÁ: Yo me he tornado á Jerusalem con miseraciones; en ella será edificada mi casa, dice JEHOVÁ de los ejércitos, y la plomada será tendida sobre Jerusalem.

Ankoraŭ proklamu jenon: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Denove pleniĝos Miaj urboj per bonaĵo, denove la Eternulo konsolos Cionon, kaj denove Li elektos Jerusalemon.

Clama aún, diciendo: Así dice JEHOVÁ de los ejércitos: Aun serán ensanchadas mis ciudades por la abundancia del bien; y aun consolará JEHOVÁ á Sión, y escogerá todavía á Jerusalem.

Mi levis miajn okulojn kaj ekvidis: jen estas kvar kornoj.

Después alcé mis ojos, y miré, y he aquí cuatro cuernos.

Kaj mi diris al la anĝelo, kiu parolis kun mi: Kion tio signifas? Kaj li respondis al mi: Tio estas la kornoj, kiuj disĵetis Jehudan, Izraelon, kaj Jerusalemon.

Y dije al ángel que hablaba conmigo: ¿Qué son éstos? Y respondióme: Éstos son los cuernos que aventaron á Judá, á Israel, y á Jerusalem.

Kaj la Eternulo montris al mi kvar majstrojn.

Mostróme luego JEHOVÁ cuatro carpinteros.

Mi diris: Kion ili intencas fari? Li respondis jene: Tiuj kornoj disĵetis Jehudan tiel, ke neniu povis levi sian kapon; tial nun venas ĉi tiuj, por fortimigi tiujn, por dehaki la kornojn de la nacioj, kiuj levis sian kornon kontraŭ la loĝantojn de Judujo, por disĵeti ilin.

Y yo dije: ¿Qué vienen éstos á hacer? Y respondióme, diciendo: Éstos son los cuernos que aventaron á Judá, tanto que ninguno alzó su cabeza; mas éstos han venido para hacerlos temblar, para derribar los cuernos de las gentes, que alzaron el cuerno sobre la tierra de Judá para aventarla.