Psalms 95

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

VENID, celebremos alegremente á JEHOVÁ: Cantemos con júbilo á la roca de nuestra salud.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Lleguemos ante su acatamiento con alabanza; Aclamémosle con cánticos.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Porque JEHOVÁ es Dios grande; Y Rey grande sobre todos los dioses.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Porque en su mano están las profundidades de la tierra, Y las alturas de los montes son suyas.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Suya también la mar, pues él la hizo; Y sus manos formaron la seca.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Venid, adoremos y postrémonos; Arrodillémonos delante de JEHOVÁ nuestro hacedor.

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Porque él es nuestro Dios; Nosotros el pueblo de su dehesa, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

No endurezcáis vuestro corazón como en Meribah, Como el día de Masa en el desierto;

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Donde me tentaron vuestros padres, Probáronme, y vieron mi obra.

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Cuarenta años estuve disgustado con la nación, Y dije: Pueblo es que divaga de corazón, Y no han conocido mis caminos.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Por tanto juré en mi furor Que no entrarían en mi reposo.