Psalms 88

Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.

Canción: Salmo para los hijos de Coré: al Músico principal: para cantar sobre Mahalath; Masquil de Hemán Ezrahíta. OH JEHOVÁ, Dios de mi salud, Día y noche clamo delante de ti.

Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

Entre mi oración en tu presencia: Inclina tu oído á mi clamor.

Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.

Porque mi alma está harta de males, Y mi vida cercana al sepulcro.

Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,

Soy contado con los que descienden al hoyo, Soy como hombre sin fuerza:

Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

Libre entre los muertos, Como los matados que yacen en el sepulcro, Que no te acuerdas más de ellos, Y que son cortados de tu mano.

Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

Hasme puesto en el hoyo profundo, En tinieblas, en honduras.

Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

Sobre mí se ha acostado tu ira, Y me has afligido con todas tus ondas. (Selah.)

Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.

Has alejado de mí mis conocidos: Hasme puesto por abominación á ellos: Encerrado estoy, y no puedo salir.

Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

Mis ojos enfermaron á causa de mi aflicción: Hete llamado, oh JEHOVÁ, cada día; He extendido á ti mis manos.

Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.

¿Harás tú milagro á los muertos? ¿Levantaránse los muertos para alabarte? (Selah.)

Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

¿Será contada en el sepulcro tu misericordia, Ó tu verdad en la perdición?

Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

¿Será conocida en las tinieblas tu maravilla, Ni tu justicia en la tierra del olvido?

Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.

Mas yo á ti he clamado, oh JEHOVÁ; Y de mañana mi oración te previno.

Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?

¿Por qué, oh JEHOVÁ, desechas mi alma? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?

Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.

Yo soy afligido y menesteroso: Desde la mocedad he llevado tus terrores, he estado medroso.

Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

Sobre mí han pasado tus iras; Tus espantos me han cortado.

Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.

Hanme rodeado como aguas de continuo; Hanme cercado á una.

Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.

Has alejado de mí el enemigo y el compañero; Y mis conocidos se esconden en la tiniebla.