Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Al Músico principal: sobre Gittith: Salmo de Asaph. CANTAD á Dios, fortaleza nuestra: Al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Tomad la canción, y tañed el adufe, El arpa deliciosa con el salterio.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Tocad la trompeta en la nueva luna, En el día señalado, en el día de nuestra solemnidad.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Porque estatuto es de Israel, Ordenanza del Dios de Jacob.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Por testimonio en José lo ha constituído, Cuando salió por la tierra de Egipto; Donde oí lenguaje que no entendía.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Aparté su hombro de debajo de la carga; Sus manos se quitaron de vasijas de barro.

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

En la calamidad clamaste, y yo te libré: Te respondí en el secreto del trueno; Te probé sobre las aguas de Meribah. (Selah.)

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

No habrá en ti dios ajeno, Ni te encorvarás á dios extraño.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Yo soy JEHOVÁ tu Dios, Que te hice subir de la tierra de Egipto: Ensancha tu boca, y henchirla he.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Mas mi pueblo no oyó mi voz, É Israel no me quiso á mí.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Dejélos por tanto á la dureza de su corazón: Caminaron en sus consejos.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

¡Oh, si me hubiera oído mi pueblo, Si en mis caminos hubiera Israel andado!

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

En una nada habría yo derribado sus enemigos, Y vuelto mi mano sobre sus adversarios.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Los aborrecedores de JEHOVÁ se le hubieran sometido; Y el tiempo de ellos fuera para siempre.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Y Dios lo hubiera mantenido de grosura de trigo: Y de miel de la piedra te hubiera saciado.