Psalms 73

Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
Salmo de Asaph. CIERTAMENTE bueno es Dios á Israel, Á los limpios de corazón.
Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
Mas yo, casi se deslizaron mis pies; Por poco resbalaron mis pasos.
Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
Porque tuve envidia de los insensatos, Viendo la prosperidad de los impíos.
Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
Porque no hay ataduras para su muerte; Antes su fortaleza está entera.
Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
No están ellos en el trabajo humano; Ni son azotados con los otros hombres.
Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
Por tanto soberbia los corona: Cúbrense de vestido de violencia.
Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
Sus ojos están salidos de gruesos: Logran con creces los antojos del corazón.
Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia; Hablan con altanería.
Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
Ponen en el cielo su boca, Y su lengua pasea la tierra.
Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
Por eso su pueblo vuelve aquí, Y aguas de lleno le son exprimidas.
Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
Y dicen: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y hay conocimiento en lo alto?
Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
He aquí estos impíos, Sin ser turbados del mundo, alcanzaron riquezas.
Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón, Y lavado mis manos en inocencia;
Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
Pues he sido azotado todo el día, Y empezaba mi castigo por las mañanas.
Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
Si dijera yo, Discurriré de esa suerte; He aquí habría negado la nación de tus hijos:
Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
Pensaré pues para saber esto: Es á mis ojos duro trabajo,
Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
Hasta que venido al santuario de Dios, Entenderé la postrimería de ellos.
Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
Ciertamente los has puesto en deslizaderos; En asolamientos los harás caer.
Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
¡Cómo han sido asolados! ¡cuán en un punto! Acabáronse, fenecieron con turbaciones.
Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
Como sueño del que despierta, Así, Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.
Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
Desazonóse á la verdad mi corazón, Y en mis riñones sentía punzadas.
Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
Mas yo era ignorante, y no entendía: Era como una bestia acerca de ti.
Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
Con todo, yo siempre estuve contigo: Trabaste de mi mano derecha.
Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
Hasme guiado según tu consejo, Y después me recibirás en gloria.
Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
¿Á quién tengo yo en los cielos? Y fuera de ti nada deseo en la tierra.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Mi carne y mi corazón desfallecen: Mas la roca de mi corazón y mi porción es Dios para siempre.
Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
Porque he aquí, los que se alejan de ti perecerán: Tú cortarás á todo aquel que fornicando, de ti se aparta.
Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.
Y en cuanto á mí, el acercarme á Dios es el bien: He puesto en el Señor JEHOVÁ mi esperanza, Para contar todas tus obras.