Psalms 2

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?
¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?
Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:
Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra JEHOVÁ, y contra su ungido, diciendo:
Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!
Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.
La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.
Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.
Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.
Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.
Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.
Yo publicaré el decreto: JEHOVÁ me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.
Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.
Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.
Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!
Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.
Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.
Servid á JEHOVÁ con temor, Y alegraos con temblor.
Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.
Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.