Psalms 132

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

Cántico gradual. ACUÉRDATE, oh JEHOVÁ, de David, Y de toda su aflicción;

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Que juró él á JEHOVÁ, Prometió al Fuerte de Jacob:

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

No entraré en la morada de mi casa, Ni subiré sobre el lecho de mi estrado;

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

No daré sueño á mis ojos, Ni á mis párpados adormecimiento.

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

Hasta que halle lugar para JEHOVÁ, Moradas para el Fuerte de Jacob.

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

He aquí, en Ephrata oímos de ella: Hallamósla en los campos del bosque.

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Entraremos en sus tiendas; Encorvarnos hemos al estrado de sus pies.

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

Levántate, oh JEHOVÁ, á tu reposo; Tú y el arca de tu fortaleza.

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

Tus sacerdotes se vistan de justicia, Y regocíjense tus santos.

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

Por amor de David tu siervo No vuelvas de tu ungido el rostro.

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

En verdad juró JEHOVÁ á David, No se apartará de ellos: Del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

Si tus hijos guardaren mi alianza, Y mi testimonio que yo les enseñaré, Sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Porque JEHOVÁ ha elegido á Sión; Deseóla por habitación para sí.

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Éste es mi reposo para siempre: Aquí habitaré, porque la he deseado.

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

Á su mantenimiento daré bendición: Sus pobres saciaré de pan.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

Asimismo vestiré á sus sacerdotes de salud, Y sus santos darán voces de júbilo.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Allí haré reverdecer el cuerno de David: He prevenido lámpara á mi ungido.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.

Á sus enemigos vestiré de confusión: Mas sobre él florecerá su corona.