Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Cántico gradual. MUCHO me han angustiado desde mi juventud, Puede decir ahora Israel;

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Mucho me han angustiado desde mi juventud; Mas no prevalecieron contra mí.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Sobre mis espaldas araron los aradores: Hicieron largos surcos.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

JEHOVÁ es justo; Cortó las coyundas de los impíos.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Serán avergonzados y vueltos atrás Todos los que aborrecen á Sión.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Serán como la hierba de los tejados, Que se seca antes que crezca:

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

De la cual no hinchió segador su mano, Ni sus brazos el que hace gavillas.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Ni dijeron los que pasaban: Bendición de JEHOVÁ sea sobre vosotros; Os bendecimos en el nombre de JEHOVÁ.