Psalms 122

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Cántico gradual: de David. YO me alegré con los que me decían: Á la casa de JEHOVÁ iremos.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Nuestros pies estuvieron En tus puertas, oh Jerusalem;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Jerusalem, que se ha edificado Como una ciudad que está bien unida entre sí.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Y allá subieron las tribus, las tribus de JAH, Conforme al testimonio dado á Israel, Para alabar el nombre de JEHOVÁ.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Porque allá están las sillas del juicio, Las sillas de la casa de David.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Pedid la paz de Jerusalem: Sean prosperados los que te aman.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Haya paz en tu antemuro, Y descanso en tus palacios.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Por amor de mis hermanos y mis compañeros Hablaré ahora paz de ti.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Á causa de la casa de JEHOVÁ nuestro Dios, Buscaré bien para ti.