Psalms 114

Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,

CUANDO salió Israel de Egipto, La casa de Jacob del pueblo bárbaro,

Tiam Jehuda fariĝis Lia sanktaĵo, Izrael Lia regno.

Judá fué su consagrada heredad, Israel su señorío.

La maro vidis kaj forkuris, Jordan turniĝis malantaŭen;

La mar vió, y huyó; El Jordán se volvió atrás.

La montoj saltis kiel ŝafoj, La montetoj kiel ŝafidoj.

Los montes saltaron como carneros: Los collados como corderitos.

Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turniĝis malantaŭen?

¿Qué tuviste, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que te volviste atrás?

Montoj, kial vi saltas kiel ŝafoj, Montetoj, kiel ŝafidoj?

Oh montes, ¿por qué saltasteis como carneros, Y vosotros, collados, como corderitos?

Antaŭ la Sinjoro tremu, ho tero, Antaŭ la Dio de Jakob,

Á la presencia del Señor tiembla la tierra, Á la presencia del Dios de Jacob;

Kiu ŝanĝas rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.

Él cual tornó la peña en estanque de aguas, Y en fuente de aguas la roca.