Luke 1

Ĉar multaj jam entreprenis aranĝi historion pri la faktoj, kiuj estas konstatitaj inter ni,

HABIENDO muchos tentado á poner en orden la historia de las cosas que entre nosotros han sido ciertísimas,

kiel ilin transdonis al ni tiuj, kiuj de la komenco vidis mem kaj estis administrantoj de la vorto,

Como nos lo enseñaron los que desde el principio lo vieron por sus ojos, y fueron ministros de la palabra;

ŝajnis bone ankaŭ al mi, esplorinta ĉion atente de la komenco, skribi en ordo al vi, plej eminenta Teofilo,

Me ha parecido también á mí, después de haber entendido todas las cosas desde el principio con diligencia, escribírtelas por orden, oh muy buen Teófilo,

por ke vi povu scii la certecon pri la aferoj, pri kiuj vi estas instruita.

Para que conozcas la verdad de las cosas en las cuales has sido enseñado.

En la tagoj de Herodo, reĝo de Judujo, estis pastro nomata Zeĥarja, el la deĵora grupo de Abija; kaj li havis edzinon el la filinoj de Aaron, kaj ŝia nomo estis Elizabeto.

HUBO en los días de Herodes, rey de Judea, un sacerdote llamado Zachârías, de la suerte de Abías; y su mujer, de las hijas de Aarón, llamada Elisabeth.

Kaj ambaŭ estis justaj antaŭ Dio, irantaj laŭ ĉiuj ordonoj kaj instruoj de la Eternulo sen riproĉo.

Y eran ambos justos delante de Dios, andando sin reprensión en todos los mandamientos y estatutos del Señor.

Kaj ili ne havis infanon, ĉar Elizabeto estis senfrukta, kaj ili ambaŭ estis en profunda aĝo.

Y no tenían hijo, porque Elisabeth era estéril, y ambos eran avanzados en días.

Kaj dum li plenumis sian pastradon antaŭ Dio en la vico de sia grupo,

Y aconteció que ejerciendo Zachârías el sacerdocio delante de Dios por el orden de su vez,

laŭ la kutimo de la pastra ofico estis lia loto eniri en la sanktejon de la Eternulo kaj incensadi.

Conforme á la costumbre del sacerdocio, salió en suerte á poner el incienso, entrando en el templo del Señor.

Kaj la tuta amaso de la popolo preĝis ekstere dum la horo de la incensado.

Y toda la multitud del pueblo estaba fuera orando á la hora del incienso.

Kaj aperis antaŭ li anĝelo de la Eternulo, staranta dekstre de la altaro de incensado.

Y se le apareció el ángel del Señor puesto en pie á la derecha del altar del incienso.

Kaj Zeĥarja maltrankviliĝis, kiam li vidis lin, kaj sur lin falis timo.

Y se turbó Zachârías viéndole, y cayó temor sobre él.

Sed la anĝelo diris al li: Ne timu, Zeĥarja; ĉar via preĝo estas aŭdita, kaj via edzino Elizabeto naskos al vi filon, kaj vi donos al li la nomon Johano.

Mas el ángel le dijo: Zachârías, no temas; porque tu oración ha sido oída, y tu mujer Elisabeth te parirá un hijo, y llamarás su nombre Juan.

Kaj vi havos ĝojon kaj feliĉon, kaj multaj ĝojos pro lia naskiĝo.

Y tendrás gozo y alegría, y muchos se gozarán de su nacimiento.

Ĉar li estos granda antaŭ la Sinjoro, kaj li ne trinkos vinon nek ebriigaĵon; kaj li estos plena de la Sankta Spirito jam de la ventro de sia patrino.

Porque será grande delante de Dios, y no beberá vino ni sidra; y será lleno del Espíritu Santo, aun desde el seno de su madre.

Kaj multajn el la filoj de Izrael li turnos al la Eternulo, ilia Dio.

Y á muchos de los hijos de Israel convertirá al Señor Dios de ellos.

Kaj li iros antaŭ Lia vizaĝo en la spirito kaj potenco de Elija, por turni la korojn de la patroj al la infanoj kaj la malobeemajn al la saĝeco de la justuloj, por pretigi por la Sinjoro popolon preparitan.

Porque él irá delante de él con el espíritu y virtud de Elías, para convertir los corazones de los padres á los hijos, y los rebeldes á la prudencia de los justos, para aparejar al Señor un pueblo apercibido.

Kaj Zeĥarja diris al la anĝelo: Per kio mi scios tion? ĉar mi estas maljunulo, kaj mia edzino havas profundan aĝon.

Y dijo Zachârías al ángel: ¿En qué conoceré esto? porque yo soy viejo, y mi mujer avanzada en días.

Kaj la anĝelo responde diris al li: Mi estas Gabriel, kiu staras antaŭ Dio; kaj mi estas sendita, por paroli al vi kaj fari al vi tiun bonan sciigon.

Y respondiendo el ángel le dijo: Yo soy Gabriel, que estoy delante de Dios; y soy enviado á hablarte, y á darte estas buenas nuevas.

Kaj jen vi silentos kaj estos ne kapabla paroli, ĝis la tago, kiam tio okazos, ĉar vi ne kredis miajn vortojn, kiuj plenumiĝos siatempe.

Y he aquí estarás mudo y no podrás hablar, hasta el día que esto sea hecho, por cuanto no creíste á mis palabras, las cuales se cumplirán á su tiempo.

Kaj la popolo atendis Zeĥarjan, kaj miris pro lia restado en la sanktejo.

Y el pueblo estaba esperando á Zachârías, y se maravillaban de que él se detuviese en el templo.

Kaj kiam li elvenis, li ne povis paroli al ili; kaj ili eksciis, ke li vidis vizion en la sanktejo; kaj li faradis signojn al ili, kaj restis muta.

Y saliendo, no les podía hablar: y entendieron que había visto visión en el templo: y él les hablaba por señas, y quedó mudo.

Kaj kiam finiĝis la tagoj de lia pastrado, li foriris en sian domon.

Y fué, que cumplidos los días de su oficio, se vino á su casa.

Kaj post tiuj tagoj lia edzino Elizabeto gravediĝis, kaj kaŝis sin kvin monatojn, dirante:

Y después de aquellos días concibió su mujer Elisabeth, y se encubrió por cinco meses, diciendo:

Tiamaniere agis la Eternulo rilate al mi en la tagoj, kiam Li favore rigardis min, por forpreni mian riproĉon inter homoj.

Porque el Señor me ha hecho así en los días en que miró para quitar mi afrenta entre los hombres.

Kaj en la sesa monato la anĝelo Gabriel estis sendita de Dio en urbon de Galileo, nomatan Nazaret,

Y al sexto mes, el ángel Gabriel fué enviado de Dios á una ciudad de Galilea, llamada Nazaret,

al virgulino fianĉinigita kun viro, kies nomo estis Jozef, el la domo de David; kaj la nomo de la virgulino estis Maria.

Á una virgen desposada con un varón que se llamaba José, de la casa de David: y el nombre de la virgen era María.

Kaj li venis al ŝi, kaj diris: Saluton al vi la grace favorita, la Eternulo estas kun vi.

Y entrando el ángel á donde estaba, dijo, ¡Salve, muy favorecida! el Señor es contigo: bendita tú entre las mujeres.

Sed ŝi tre maltrankviliĝis ĉe tiu diro, kaj konsideris, kia povas esti tiu saluto.

Mas ella, cuando le vió, se turbó de sus palabras, y pensaba qué salutación fuese ésta.

Kaj la anĝelo diris al ŝi: Ne timu, Maria; ĉar vi trovis gracon antaŭ Dio.

Entonces el ángel le dijo: María, no temas, porque has hallado gracia cerca de Dios.

Kaj jen vi gravediĝos en via ventro kaj naskos filon, kaj vi nomos lin JESUO.

Y he aquí, concebirás en tu seno, y parirás un hijo, y llamarás su nombre JESÚS.

Li estos granda, kaj estos nomata Filo de la Plejaltulo; kaj Dio, la Eternulo, donos al li la tronon de lia patro David;

Éste será grande, y será llamado Hijo del Altísimo: y le dará el Señor Dios el trono de David su padre:

kaj li reĝos super la domo de Jakob eterne, kaj lia regno ne havos finon.

Y reinará en la casa de Jacob por siempre; y de su reino no habrá fin.

Kaj Maria diris al la anĝelo: Kiel estos tio, ĉar mi ne konas viron?

Entonces María dijo al ángel: ¿Cómo será esto? porque no conozco varón.

Kaj la anĝelo responde diris al ŝi: La Sankta Spirito venos sur vin, kaj la potenco de la Plejaltulo superombros vin; pro kio ankaŭ la naskotaĵo estos nomata sankta, la Filo de Dio.

Y respondiendo el ángel le dijo: El Espíritu Santo vendrá sobre ti, y la virtud del Altísimo te hará sombra; por lo cual también lo Santo que nacerá, será llamado Hijo de Dios.

Kaj jen via parencino Elizabeto ankaŭ gravediĝis je filo en sia maljuneco, kaj la nuna monato estas la sesa por ŝi, kiun oni nomis senfrukta.

Y he aquí, Elisabeth tu parienta, también ella ha concebido hijo en su vejez; y éste es el sexto mes á ella que es llamada la estéril:

Ĉar ĉe Dio nenio estas neebla.

Porque ninguna cosa es imposible para Dios.

Kaj Maria diris: Jen la sklavino de la Eternulo; estu al mi laŭ via diro. Kaj la anĝelo foriris de ŝi.

Entonces María dijo: He aquí la sierva del Señor; hágase á mí conforme á tu palabra. Y el ángel partió de ella.

Kaj en tiuj tagoj Maria leviĝis kaj senprokraste vojaĝis en la montan regionon, en urbon de Judujo;

En aquellos días levantándose María, fué á la montaña con priesa, á una ciudad de Judá;

kaj enirinte en la domon de Zeĥarja, ŝi salutis Elizabeton.

Y entró en casa de Zachârías, y saludó á Elisabeth.

Kaj kiam Elizabeto aŭdis la saluton de Maria, la infaneto eksaltis en ŝia ventro; kaj Elizabeto pleniĝis de la Sankta Spirito,

Y aconteció, que como oyó Elisabeth la salutación de María, la criatura saltó en su vientre; y Elisabeth fué llena del Espíritu Santo,

kaj ŝi levis sian voĉon per laŭta krio, kaj diris: Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via ventro.

Y exclamó á gran voz, y dijo. Bendita tú entre las mujeres, y bendito el fruto de tu vientre.

Kaj pro kio okazas al mi ĉi tio, ke la patrino de mia Sinjoro venas al mi?

¿Y de dónde esto á mí, que la madre de mi Señor venga á mí?

Ĉar jen kiam la voĉo de via saluto venis en miajn orelojn, la infaneto ĝoje eksaltis en mia ventro.

Porque he aquí, como llegó la voz de tu salutación á mis oídos, la criatura saltó de alegría en mi vientre.

Kaj feliĉa estas ŝi, kiu kredis, ĉar plenumiĝos tio, kio estas dirita al ŝi de la Eternulo.

Y bienaventurada la que creyó, porque se cumplirán las cosas que le fueron dichas de parte del Señor.

Kaj Maria diris: Mia animo altigas la Eternulon,

Entonces María dijo: engrandece mi alma al Señor;

Kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

Y mi espíritu se alegró en Dios mi Salvador,

Ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; Ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

Porque ha mirado á la bajeza de su criada; Porque he aquí, desde ahora me dirán bienaventurada todas las generaciones.

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, Kaj sankta estas Lia nomo.

Porque me ha hecho grandes cosas el Poderoso; Y santo es su nombre.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj Al tiuj, kiuj Lin timas.

Y su misericordia de generación á generación Á los que le temen.

Li montris forton per Sia brako, Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

Hizo valentía con su brazo: Esparció los soberbios del pensamiento de su corazón.

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, Kaj Li altigis humilulojn.

Quitó los poderosos de los tronos, Y levantó á los humildes.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, Kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj.

Á los hambrientos hinchió de bienes; Y á los ricos envió vacíos.

Li helpis Sian servanton Izrael, Memorante Sian korfavoron.

Recibió á Israel su siervo, Acordándose de la misericordia.

Kiel Li parolis al niaj patroj, Al Abraham kaj al lia idaro eterne.

Como habló á nuestros padres Á Abraham y á su simiente para siempre.

Kaj Maria loĝis ĉi ŝi tri monatojn, kaj reiris al sia domo.

Y se quedó María con ella como tres meses: después se volvió á su casa.

Kaj venis por Elizabeto la tempo, en kiu ŝi devis naski; kaj ŝi naskis filon.

Y á Elisabeth se le cumplió el tiempo de parir, y parió un hijo.

Kaj ŝiaj najbaroj kaj ŝiaj parencoj aŭdis, ke la Eternulo pligrandigis Sian bonecon al ŝi; kaj ili ĝojis kun ŝi.

Y oyeron los vecinos y los parientes que Dios había hecho con ella grande misericordia, y se alegraron con ella.

Kaj en la oka tago oni venis, por cirkumcidi la infaneton; kaj ili eknomis lin Zeĥarja, laŭ la nomo de lia patro.

Y aconteció, que al octavo día vinieron para circuncidar al niño; y le llamaban del nombre de su padre, Zachârías.

Kaj lia patrino responde diris: Tute ne; sed li estos nomata Johano.

Y respondiendo su madre, dijo: No; sino Juan será llamado.

Kaj ili diris al ŝi: El via parencaro estas neniu, kiu estas nomata per tiu nomo.

Y le dijeron: ¿Por qué? nadie hay en tu parentela que se llame de este nombre.

Kaj ili faris signojn al lia patro pri tio, kiel li volas, ke li estu nomata.

Y hablaron por señas á su padre, cómo le quería llamar.

Kaj li petis tabuleton, kaj skribis jene: Lia nomo estas Johano. Kaj ĉiuj miris.

Y demandando la tablilla, escribió, diciendo: Juan es su nombre. Y todos se maravillaron.

Kaj tuj lia buŝo malfermiĝis, kaj lia lango liberiĝis; kaj li parolis, glorante Dion.

Y luego fué abierta su boca y su lengua, y habló bendiciendo á Dios.

Kaj timo venis sur ĉiujn, kiuj loĝis ĉirkaŭ ili, kaj tra la tuta monta regiono de Judujo disvastiĝis rakonto pri ĉio tio.

Y fué un temor sobre todos los vecinos de ellos; y en todas las montañas de Judea fueron divulgadas todas estas cosas.

Kaj ĉiuj aŭdantoj konservis tion en sia koro, dirante: Kia do estos ĉi tiu knabeto? Ĉar la mano de la Eternulo estis kun li.

Y todos los que las oían, las conservaban en su corazón, diciendo: ¿Quién será este niño? Y la mano del Señor estaba con él.

Kaj lia patro Zeĥarja pleniĝis de la Sankta Spirito, kaj profetis, dirante:

Y Zachârías su padre fué lleno de Espíritu Santo, y profetizó, diciendo:

Benata estu la Eternulo, la Dio de Izrael, Ĉar Li vizitis Sian popolon kaj faris por ili elaĉeton,

Bendito el Señor Dios de Israel, Que ha visitado y hecho redención á su pueblo,

Kaj levis kornon de savo por ni En la domo de Sia servanto David,

Y nos alzó un cuerno de salvación En la casa de David su siervo,

Kiel Li parolis per la buŝo de Siaj sanktaj profetoj, de post la komenco de la mondo,

Como habló por boca de sus santos profetas que fueron desde el principio:

Savadon el niaj malamikoj kaj el la mano de ĉiuj niaj malamantoj;

Salvación de nuestros enemigos, y de mano de todos los que nos aborrecieron;

Por montri Sian bonecon ĉe niaj patroj, Kaj por memori Sian sanktan interligon;

Para hacer misericordia con nuestros padres, Y acordándose de su santo pacto;

La ĵuron, kiun Li ĵuris al nia patro Abraham;

Del juramento que juró á Abraham nuestro padre, Que nos había de dar,

Ke Li donos al ni, ke, liberigite el la mano de niaj malamikoj, Ni servu Lin sentime,

Que sin temor librados de nuestros enemigos, Le serviríamos

En sankteco kaj justeco antaŭ Li ĉiujn niajn tagojn.

En santidad y en justicia delante de él, todos los días nuestros.

Kaj vi, infano, estos nomata profeto de la Plejaltulo, Ĉar vi iros antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro, por pretigi liajn vojojn,

Y tú, niño, profeta del Altísimo serás llamado; Porque irás ante la faz del Señor, para aparejar sus caminos;

Por doni al lia popolo scion de savo En la pardonado de iliaj pekoj,

Dando conocimiento de salud á su pueblo, Para remisión de sus pecados,

Pro la kompata koro de nia Dio, Per kiu nin vizitis la sunleviĝo de supre,

Por las entrañas de misericordia de nuestro Dios, Con que nos visitó de lo alto el Oriente,

Por lumi sur tiujn, kiuj sidas en mallumo kaj en la ombro de morto, Por gvidi niajn piedojn en la vojojn de paco.

Para dar luz á los que habitan en tinieblas y en sombra de muerte; Para encaminar nuestros pies por camino de paz.

Kaj kreskis la infano kaj fortiĝis en spirito, kaj estis en la dezertoj ĝis la tago de sia ekmontriĝo al Izrael.

Y el niño crecía, y se fortalecía en espíritu: y estuvo en los desiertos hasta el día que se mostró á Israel.