Lamentations 3

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Aun cuando clamé y dí voces, cerro los oídos á mi oración.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de JEHOVÁ.
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Es por la misericordia de JEHOVÁ que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
Mi parte es JEHOVÁ, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
Bueno es JEHOVÁ á los que en él esperan, al alma que le buscare.
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Bueno es esperar callando en la salud de JEHOVÁ.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Porque el Señor no desechará para siempre:
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á JEHOVÁ.
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Te cubriste de nube, porque no pasase la oración nuestra.
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
Hasta que JEHOVÁ mire y vea desde los cielos.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
Invoqué tu nombre, oh JEHOVÁ, desde la cárcel profunda.
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Oíste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Tú has visto, oh JEHOVÁ, mi agravio; defiende mi causa.
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
Tú has oído el oprobio de ellos, oh JEHOVÁ, todas sus maquinaciones contra mí;
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
Dales el pago, oh JEHOVÁ, según la obra de sus manos.
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh JEHOVÁ.