Job 36

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

Y AÑADIÓ Eliú, y dijo:

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

Espérame un poco, y enseñarte he; Porque todavía tengo razones en orden á Dios.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Tomaré mi noticia de lejos, Y atribuiré justicia á mi Hacedor.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

Porque de cierto no son mentira mis palabras; Contigo está el que es íntegro en sus conceptos.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

He aquí que Dios es grande, mas no desestima á nadie; Es poderoso en fuerza de sabiduría.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

No otorgará vida al impío, Y á los afligidos dará su derecho.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

No quitará sus ojos del justo; Antes bien con los reyes los pondrá en solio para siempre, Y serán ensalzados.

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

Y si estuvieren prendidos en grillos, Y aprisionados en las cuerdas de aflicción,

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Él les dará á conocer la obra de ellos, Y que prevalecieron sus rebeliones.

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

Despierta además el oído de ellos para la corrección, Y díceles que se conviertan de la iniquidad.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Si oyeren, y le sirvieren, Acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

Mas si no oyeren, serán pasados á cuchillo, Y perecerán sin sabiduría.

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

Empero los hipócritas de corazón lo irritarán más, Y no clamarán cuando él los atare.

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

Fallecerá el alma de ellos en su mocedad, Y su vida entre los sodomitas.

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

Al pobre librará de su pobreza, Y en la aflicción despertará su oído.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Asimismo te apartaría de la boca de la angustia Á lugar espacioso, libre de todo apuro; Y te asentará mesa llena de grosura.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

Mas tú has llenado el juicio del impío, En vez de sustentar el juicio y la justicia.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Por lo cual teme que en su ira no te quite con golpe, El cual no puedas apartar de ti con gran rescate.

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

¿Hará él estima de tus riquezas, ni del oro, Ni de todas las fuerzas del poder?

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

No anheles la noche, En que desaparecen los pueblos de su lugar.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Guárdate, no tornes á la iniquidad; Pues ésta escogiste más bien que la aflicción.

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

He aquí que Dios es excelso con su potencia; ¿Qué enseñador semejante á él?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

¿Quién le ha prescrito su camino? ¿Y quién le dirá: Iniquidad has hecho?

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

Acuérdate de engrandecer su obra, La cual contemplan los hombres.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

Los hombres todos la ven; Mírala el hombre de lejos.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

He aquí, Dios es grande, y nosotros no le conocemos; Ni se puede rastrear el número de sus años.

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Él reduce las gotas de las aguas, Al derramarse la lluvia según el vapor;

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Las cuales destilan las nubes, Goteando en abundancia sobre los hombres.

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

¿Quién podrá tampoco comprender la extensión de las nubes, Y el sonido estrepitoso de su pabellón?

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

He aquí que sobre él extiende su luz, Y cobija con ella las raíces de la mar.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

Bien que por esos medios castiga á los pueblos, Á la multitud da comida.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

Con las nubes encubre la luz, Y mándale no brillar, interponiendo aquéllas.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.

Tocante á ella anunciará el trueno, su compañero, Que hay acumulación de ira sobre el que se eleva.