Genesis 11

Sur la tuta tero estis unu lingvo kaj unu parolmaniero.

ERA entonces toda la tierra de una lengua y unas mismas palabras.

Kaj kiam ili ekiris de la oriento, ili trovis valon en la lando Ŝinar kaj tie ekloĝis.

Y aconteció que, como se partieron de oriente, hallaron una vega en la tierra de Shinar, y asentaron allí.

Kaj ili diris unu al alia: Venu, ni faru brikojn kaj ni brulpretigu ilin per fajro. Kaj la brikoj fariĝis por ili ŝtonoj, kaj la bitumo fariĝis por ili kalko.

Y dijeron los unos á los otros: Vaya, hagamos ladrillo y cozámoslo con fuego. Y fuéles el ladrillo en lugar de piedra, y el betún en lugar de mezcla.

Kaj ili diris: Venu, ni konstruu al ni urbon, kaj turon, kies supro atingos la ĉielon, kaj ni akiru al ni gloron, antaŭ ol ni disiĝos sur la supraĵo de la tuta tero.

Y dijeron: Vamos, edifiquémonos una ciudad y una torre, cuya cúspide llegue al cielo; y hagámonos un nombre, por si fuéremos esparcidos sobre la faz de toda la tierra.

Kaj la Eternulo malleviĝis, por vidi la urbon kaj la turon, kiujn konstruis la homidoj.

Y descendió JEHOVÁ para ver la ciudad y la torre que edificaban los hijos de los hombres.

Kaj la Eternulo diris: Jen estas unu popolo, kaj unu lingvon ili ĉiuj havas; kaj jen, kion ili komencis fari, kaj ili ne estos malhelpataj en ĉio, kion ili decidis fari.

Y dijo JEHOVÁ: He aquí el pueblo es uno, y todos éstos tienen un lenguaje: y han comenzado á obrar, y nada les retraerá ahora de lo que han pensando hacer.

Ni malleviĝu do, kaj Ni konfuzu tie ilian lingvon, por ke unu ne komprenu la parolon de alia.

Ahora pues, descendamos, y confundamos allí sus lenguas, para que ninguno entienda el habla de su compañero.

Kaj la Eternulo disigis ilin de tie sur la supraĵon de la tuta tero, kaj ili ĉesis konstrui la urbon.

Así los esparció JEHOVÁ desde allí sobre la faz de toda la tierra, y dejaron de edificar la ciudad.

Tial oni donis al ĝi la nomon Babel, ĉar tie la Eternulo konfuzis la lingvon de la tuta tero kaj de tie la Eternulo disigis ilin sur la supraĵon de la tuta tero.

Por esto fué llamado el nombre de ella Babel, porque allí confundió JEHOVÁ el lenguaje de toda la tierra, y desde allí los esparció sobre la faz de toda la tierra.

Jen estas la generaciaro de Ŝem: Ŝem havis la aĝon de cent jaroj, kaj naskiĝis al li Arpaĥŝad, du jarojn post la diluvo.

Estas son las generaciones de Sem: Sem, de edad de cien años, engendró á Arphaxad, dos años después del diluvio.

Kaj Ŝem vivis post la naskiĝo de Arpaĥŝad kvincent jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Sem, después que engendró á Arphaxad quinientos años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Arpaĥŝad vivis tridek kvin jarojn, kaj naskiĝis al li Ŝelaĥ.

Y Arphaxad vivió treinta y cinco años, y engendró á Sala.

Kaj Arpaĥŝad vivis post la naskiĝo de Ŝelaĥ kvarcent tri jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Arphaxad, después que engendró á Sala, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Ŝelaĥ vivis tridek jarojn, kaj naskiĝis al li Eber.

Y vivió Sala treinta años, y engendró á Heber.

Kaj Ŝelaĥ vivis post la naskiĝo de Eber kvarcent tri jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Sala, después que engendró á Heber, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Eber vivis tridek kvar jarojn, kaj naskiĝis al li Peleg.

Y vivió Heber treinta y cuatro años, y engendró á Peleg.

Kaj Eber vivis post la naskiĝo de Peleg kvarcent tridek jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Heber, después que engendró á Peleg, cuatrocientos y treinta años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Peleg vivis tridek jarojn, kaj naskiĝis al li Reu.

Y vivió Peleg, treinta años, y engendró á Reu.

Kaj Peleg vivis post la naskiĝo de Reu ducent naŭ jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Peleg, después que engendró á Reu, doscientos y nueve años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Reu vivis tridek du jarojn, kaj naskiĝis al li Serug.

Y Reu vivió treinta y dos años, y engendró á Serug.

Kaj Reu vivis post la naskiĝo de Serug ducent sep jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Reu, después que engendró á Serug, doscientos y siete años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Serug vivis tridek jarojn, kaj naskiĝis al li Naĥor.

Y vivió Serug treinta años, y engendró á Nachôr.

Kaj Serug vivis post la naskiĝo de Naĥor ducent jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Serug, después que engendró á Nachôr, doscientos años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Naĥor vivis dudek naŭ jarojn, kaj naskiĝis al li Teraĥ.

Y vivió Nachôr veintinueve años, y engendró á Tharé.

Kaj Naĥor vivis post la naskiĝo de Teraĥ cent dek naŭ jarojn, kaj naskiĝis al li filoj kaj filinoj.

Y vivió Nachôr, después que engendró á Tharé, ciento diecinueve años, y engendró hijos é hijas.

Kaj Teraĥ vivis sepdek jarojn, kaj naskiĝis al li Abram, Naĥor, kaj Haran.

Y vivió Tharé setenta años, y engendró á Abram, y á Nachôr, y á Harán.

Kaj jen estas la generaciaro de Teraĥ: al Teraĥ naskiĝis Abram, Naĥor, kaj Haran; kaj al Haran naskiĝis Lot.

Estas son las generaciones de Tharé: Tharé engendró á Abram, y á Nachôr, y á Harán; y Harán engendró á Lot.

Kaj Haran mortis antaŭ sia patro Teraĥ en sia lando de naskiĝo, en Ur la Ĥaldea.

Y murió Harán antes que su padre Tharé en la tierra de su naturaleza, en Ur de los Caldeos.

Kaj Abram kaj Naĥor prenis al si edzinojn; la nomo de la edzino de Abram estis Saraj, kaj la nomo de la edzino de Naĥor estis Milka, filino de Haran, kiu estis la patro de Milka kaj la patro de Jiska.

Y tomaron Abram y Nachôr para sí mujeres: el nombre de la mujer de Abram fué Sarai, y el nombre de la mujer de Nachôr, Milca, hija de Harán, padre de Milca y de Isca.

Kaj Saraj estis senfrukta kaj ne havis infanon.

Mas Sarai fué estéril, y no tenía hijo.

Kaj Teraĥ prenis sian filon Abram kaj sian nepon Lot, filo de Haran, kaj sian bofilinon Saraj, edzino de lia filo Abram; kaj ili eliris kune el Ur la Ĥaldea, por iri en la landon Kanaanan; kaj ili venis ĝis Ĥaran kaj enloĝiĝis tie.

Y tomó Tharé á Abram su hijo, y á Lot hijo de Harán, hijo de su hijo, y á Sarai su nuera, mujer de Abram su hijo: y salió con ellos de Ur de los Caldeos, para ir á la tierra de Canaán: y vinieron hasta Harán, y asentaron allí.

Kaj Teraĥ atingis la aĝon de ducent kvin jaroj, kaj Teraĥ mortis en Ĥaran.

Y fueron los días de Tharé doscientos y cinco años; y murió Tharé en Harán.