Proverbs 5

Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,

Fiule, ia aminte la înţelepciunea mea, şi pleacă urechea la învăţătura mea,

Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.

ca să fii cu chibzuinţă, şi buzele tale să aibă cunoştinţă.

Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.

Căci buzele femeii străine strecoară miere, şi cerul gurii ei este mai lunecos decît untdelemnul;

Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.

dar la urmă este amară ca pelinul, ascuţită ca o sabie cu două tăişuri.

Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon.

Picioarele ei pogoară la moarte, paşii ei dau în locuinţa morţilor.

Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.

Aşa că ea nu poate găsi calea vieţii, rătăceşte în căile ei, şi nu ştie unde merge.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.

Şi acum, fiilor, ascultaţi-mă, şi nu vă abateţi dela cuvintele gurii mele:

Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,

depărtează-te de drumul care duce la ea, şi nu te apropia de uşa casei ei,

Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

ca nu cumva să-ţi dai altora vlaga ta, şi unui om fără milă anii tăi;

Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

ca nu cumva nişte străini să se sature de averea ta, şi tu să te trudeşti pentru casa altuia;

Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,

ca nu cumva să gemi, la urmă, cînd carnea şi trupul ţi se vor istovi,

Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!

şi să zici: ,,Cum am putut eu să urăsc certarea, şi cum a dispreţuit inima mea mustrarea?

Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

Cum am putut să n'ascult glasul învăţătorilor mei, şi să nu iau aminte la ceice mă învăţau?

Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.

Cît pe ce să mă nenorocesc de tot în mijlocul poporului şi adunării!``

Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

Bea apă din fîntîna ta, şi din izvoarele puţului tău.

Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

Ce, vrei să ţi se verse izvoarele afară? Şi să-ţi curgă rîurile pe pieţele de obşte?

Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

Lasă-le să fie numai pentru tine, şi nu pentru străinii de lîngă tine.

Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.

Izvorul tău să fie binecuvîntat, şi bucură-te de nevasta tinereţii tale.

Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.

Cerboaică iubită, căprioară plăcută: fii îmbătat tot timpul de drăgălăşiile ei, fii îndrăgostit necurmat de dragostea ei!

Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

Şi pentruce, fiule, ai fi îndrăgostit de o străină, şi ai îmbrăţişa sînul unei necunoscute?

Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.

Căci căile omului sînt lămurite înaintea ochilor Domnului, şi El vede toate cărările lui.

Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.

Cel rău este prins în înseşi nelegiuirile lui, şi este apucat de legăturile păcatului lui.

Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.

El va muri din lipsă de înfrînare, se va poticni din prea multa lui nebunie.