Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Ştii tu cînd îşi fac caprele sălbatice puii? Vezi tu pe cerboaice cînd fată?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Numeri tu lunile în cari sînt însărcinate, şi cunoşti tu vremea cînd nasc?

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Ele se pleacă, fată puii, şi scapă iute de durerile lor.

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Puii lor prind vlagă şi cresc supt cerul slobod, pleacă, şi nu se mai întorc la ele.

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Cine a lăsat slobod măgarul sălbatic, izbăvindu -l de orice legătură?

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

I-am dat ca locuinţă pustiul, şi pămîntul sărac ca locaş.

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

El rîde de zarva cetăţilor,

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Străbate munţii ca să-şi găsească hrana, şi umblă după tot ce este verde.

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Vrea bivolul sălbatic să fie în slujba ta? Şi stă el noaptea la ieslea ta?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Îl poţi lega tu cu o funie, ca să tragă o brazdă? Merge el după tine, ca să grăpeze bulgării din văi?

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Te încrezi tu în el, pentrucă puterea lui este mare? Şi -i laşi tu grija lucrărilor tale?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Te laşi tu pe el, pentru căratul rodurilor tale, ca să le strîngă în aria ta?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Aripa struţului bate cu veselie, de-ai zice că este aripa şi penişul berzei.

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Dar struţoaica îşi încredinţează pămîntului ouăle, şi le lasă să se încălzească în nisip.

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

Ea uită că piciorul le poate strivi, că o fiară de cîmp le poate călca în picioare.

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Este aspră cu puii săi de parcă nici n'ar fi ai ei. Că s'a trudit de geaba, nu -i pasă nici de cum!

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Căci Dumnezeu nu i -a dat înţelepciune, şi nu i -a făcut parte de pricepere.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Cînd se scoală şi porneşte, rîde de cal şi de călăreţul lui.

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Tu dai putere calului, şi -i îmbraci gîtul cu o coamă ce fîlfăie?

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Tu -l faci să sară ca lăcusta? Nchezatul lui puternic răspîndeşte groaza.

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Scurmă pămîntul, şi, mîndru de puterea lui, se aruncă asupra celor înarmaţi;

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

îşi bate joc de frică, nu se teme, şi nu se dă înapoi dinaintea săbiei.

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Zîngăneşte tolba cu săgeţi pe el, suliţa şi lancea strălucesc,

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

fierbe de aprindere, mănîncă pămîntul, n'are astîmpăr cînd răsună trîmbiţa.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

La sunetul trîmbiţei parcă zice: ,Înainte!` De departe miroase bătălia, glasul ca de tunet ai căpeteniilor şi strigătele de luptă.

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Oare prin priceperea ta îşi ia uliul sborul, şi îşi întinde aripile spre miazăzi?

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Oare din porunca ta se înalţă vulturul, şi îşi aşează cuibul pe înălţimi?

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

El locuieşte în stînci, acolo îşi are locuinţa, pe vîrful zimţat al stîncilor şi pe vîrful munţilor.

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

De acolo descopere el prada, şi îşi cufundă privirile în depărtare după ea.

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

Puii lui îi beau sîngele; şi acolo unde sînt hoituri, acolo -i şi vulturul.