Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Domnul a răspuns lui Iov din mijlocul furtunii, şi a zis:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

,,Cine este celce Îmi întunecă planurile, prin cuvîntări fără pricepere?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Încinge-ţi mijlocul ca un viteaz, ca Eu să te întreb, şi tu să Mă înveţi.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Unde erai tu cînd am întemeiat pămîntul? Spune, dacă ai pricepere.

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Cine i -a hotărît măsurile, ştii? Sau cine a întins frînghia de măsurat peste el?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Pe ce sînt sprijinite temeliile lui? Sau cine i -a pus piatra din capul unghiului,

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

atunci cînd stelele dimineţii izbucneau în cîntări de bucurie, şi cînd toţi fiii lui Dumnezeu scoteau strigăte de veselie?

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Cine a închis marea cu porţi, cînd s'a aruncat din pîntecele mamei ei?

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Cînd i-am făcut haina din nori, şi scutece din întunerec;

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

cînd i-am pus hotar, şi cînd i-am pus zăvoare şi porţi;

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

cînd am zis: ,Pînă aici să vii, să nu treci mai departe; aici să ţi se oprească mîndria valurilor tale?`

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

De cînd eşti, ai poruncit tu dimineţei? Ai arătat zorilor locul lor,

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

ca să apuce capetele pămîntului, şi să scuture pe cei răi de pe el?

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Ca pămîntul să se schimbe ca lutul pe care se pune o pecete, şi toate lucrurile să se arate îmbrăcate ca în haina lor adevărată?

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Pentruca cei răi să fie lipsiţi de luminalor, şi braţul care se ridică să fie zdrobit?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Ai pătruns tu pînă la izvoarele mării? Sau te-ai plimbat tu prin fundurile adîncului?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Ţi s'au deschis porţile morţii? Sau ai văzut tu porţile umbrei morţii?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Ai cuprins tu cu privirea întinderea pămîntului? Vorbeşte, dacă ştii toate aceste lucruri.

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Unde este drumul care duce la locaşul luminii? Şi întunerecul unde îşi are locuinţa?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Poţi să le urmăreşti pînă la hotarul lor, şi să cunoşti cărările locuinţei lor?

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Ştii, căci atunci erai născut, şi numărul zilelor tale este mare!

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Ai ajuns tu pînă la cămările zăpezii? Ai văzut tu cămările grindinei,

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

pe cari le păstrez pentru vremurile de strîmtoare, pentru zilele de război şi de bătălie?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Pe ce cale se împarte lumina? Şi pe ce cale se împrăştie vîntul de răsărit pe pămînt?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Cine a deschis un loc de scurgere ploii, şi a însemnat drumul fulgerului şi al tunetului,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

pentru ca să cadă ploaia pe un pămînt fără locuitori, pe un pustiu unde nu sînt oameni;

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

pentru ca să adape locurile pustii şi uscate, şi ca să facă să încolţească şi să răsară iarba?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Are ploaia tată? Cine dă naştere picăturilor de rouă?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Din al cui sîn iese ghiaţa, şi cine naşte promoroaca cerului,

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

ca apele să se îngroaşe ca o piatră, şi faţa adîncului să se întărească?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Poţi să înozi tu legăturile Găinuşei, sau să deslegi frînghiile Orionului?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Tu faci să iasă la vremea lor semnele zodiacului, şi tu cîrmuieşti Ursul mare cu puii lui?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Cunoşti tu legile cerului? Sau tu îi orînduieşti stăpînirea pe pămînt?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Îţi înalţi tu glasul pînă la nori, ca să chemi să te acopere rîuri de ape?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Poţi tu să arunci fulgerile, ca să plece? Îţi zic ele: ,Iată-ne?`

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Cine a pus înţelepciunea în negura norilor, sau cine a dat pricepere întocmirii văzduhului?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Cine poate să numere norii cu înţelepciune, şi să verse burdufurile cerurilor,

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

pentruca să înceapă pulberea să facă noroi, şi bulgării de pămînt să se lipească împreună?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Tu izgoneşti prada pentru leoaică, şi tu potoleşti foamea puilor de lei,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

cînd stau ghemuiţi în vizuina lor, cînd stau la pîndă în culcuşul lor?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Cine pregăteşte corbului hrana, cînd puii lui strigă spre Dumnezeu, cînd umblă rătăciţi şi flămînzi?