Psalms 61

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Ouve, ó Deus, o meu clamor; atende à minha oração.

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Desde a extremidade da terra clamo a ti, estando abatido o meu coração; leva-me para a rocha que é mais alta do que eu.

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Pois tu és o meu refúgio, uma torre forte contra o inimigo.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

Deixa-me habitar no teu tabernáculo para sempre; dá que me abrigue no esconderijo das tuas asas.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Pois tu, ó Deus, ouviste os meus votos; deste-me a herança dos que temem o teu nome.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Prolongarás os dias do rei; e os seus anos serão como muitas gerações.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Ele permanecerá no trono diante de Deus para sempre; faze que a benignidade e a fidelidade o preservem.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Assim cantarei louvores ao teu nome perpetuamente, para pagar os meus votos de dia em dia.