Psalms 104

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

Bendize, ó minha alma, ao Senhor! Senhor, Deus meu, tu és magnificentíssimo! Estás vestido de honra e de majestade,

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

tu que te cobres de luz como de um manto, que estendes os céus como uma cortina.

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

És tu que pões nas águas os vigamentos da tua morada, que fazes das nuvens o teu carro, que andas sobre as asas do vento;

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

que fazes dos ventos teus mensageiros, dum fogo abrasador os teus ministros.

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

Lançaste os fundamentos da terra, para que ela não fosse abalada em tempo algum.

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

Tu a cobriste do abismo, como dum vestido; as águas estavam sobre as montanhas.

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

À tua repreensão fugiram; à voz do teu trovão puseram-se em fuga.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

Elevaram-se as montanhas, desceram os vales, até o lugar que lhes determinaste.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

Limite lhes traçaste, que não haviam de ultrapassar, para que não tornassem a cobrir a terra.

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

És tu que nos vales fazes rebentar nascentes, que correm entre as colinas.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

Dão de beber a todos os animais do campo; ali os asnos monteses matam a sua sede.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

Junto delas habitam as aves dos céus; dentre a ramagem fazem ouvir o seu canto.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

Da tua alta morada regas os montes; a terra se farta do fruto das tuas obras.

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

Fazes crescer erva para os animais, e a verdura para uso do homem, de sorte que da terra tire o alimento,

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

o vinho que alegra o seu coração, o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que lhe fortalece o coração.

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

Saciam-se as árvores do Senhor, os cedros do Líbano que ele plantou,

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

nos quais as aves se aninham, e a cegonha, cuja casa está nos ciprestes.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

Os altos montes são um refúgio para as cabras montesas, e as rochas para os querogrilos.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

Designou a lua para marcar as estações; o sol sabe a hora do seu ocaso.

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

Fazes as trevas, e vem a noite, na qual saem todos os animais da selva.

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

Os leões novos os animais bramam pela presa, e de Deus buscam o seu sustento.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

Quando nasce o sol, logo se recolhem e se deitam nos seus covis.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

Então sai o homem para a sua lida e para o seu trabalho, até a tarde.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

Ó Senhor, quão multiformes são as tuas obras! Todas elas as fizeste com sabedoria; a terra está cheia das tuas riquezas.

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

Eis também o vasto e espaçoso mar, no qual se movem seres inumeráveis, animais pequenos e grandes.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

Ali andam os navios, e o leviatã que formaste para nele folgar.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

Todos esperam de ti que lhes dês o sustento a seu tempo.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

Tu lho dás, e eles o recolhem; abres a tua mão, e eles se fartam de bens.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

Escondes o teu rosto, e ficam perturbados; se lhes tiras a respiração, morrem, e voltam para o seu pó.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

Envias o teu fôlego, e são criados; e assim renovas a face da terra.

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

Permaneça para sempre a glória do Senhor; regozije-se o Senhor nas suas obras;

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

ele olha para a terra, e ela treme; ele toca nas montanhas, e elas fumegam.

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

Cantarei ao Senhor enquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus enquanto eu existir.

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

Seja-lhe agradável a minha meditação; eu me regozijarei no Senhor.

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

Sejam extirpados da terra os pecadores, e não subsistam mais os ímpios. Bendize, ó minha alma, ao Senhor. Louvai ao Senhor.