Psalms 78

Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.

Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.