Psalms 48

Granda estas la Eternulo, Kaj tre glora en la urbo de nia Dio, Sur Lia sankta monto.
Pieśń psalmu synów Korego.
Bela altaĵo, ĝojiga por la tuta tero Estas la monto Cion, en la norda regiono, La urbo de la granda Reĝo.
Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.
Dio estas konata en ĝiaj palacoj, kiel rifuĝejo.
Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.
Jen kolektiĝis la reĝoj, Sed ĉiuj kune foriris.
Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.
Ili vidis kaj ekmiris, Konfuziĝis kaj forkuris.
Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,
Teruro ilin atakis, Tremo, kiel ĉe akuŝantino.
Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.
Per orienta vento Vi ruinigis la ŝipojn de Tarŝiŝ.
Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.
Kion ni aŭdis, tion ni vidis En la urbo de la Eternulo Cebaot, en la urbo de nia Dio; Dio fortikigu ĝin por ĉiam! Sela.
Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.
Ni meditis, ho Dio, pri Via boneco, Interne de Via templo.
Jakośmy słyszeli,takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. Sela.
Kiel Via nomo, ho Dio, Tiel Via gloro estas en la finoj de la tero; Plena de justeco estas Via dekstra mano.
Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.
Ĝoju la monto Cion, Ĝoju la filinoj de Jehuda, Pro Via juĝoj.
Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
Iru ĉirkaŭ Cion kaj ĉirkaŭrigardu ĝin, Kalkulu ĝiajn turojn.
NIech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!
Atentu ĝiajn fortikaĵojn, Vizitu ĝiajn palacojn, Por ke vi rakontu al estonta generacio.
Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.
Ĉar jen estas Dio, nia Dio, por ĉiam kaj eterne; Li estos nia kondukanto ĝis la morto.
Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu. Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.