Psalms 2

2:1

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2:2

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

2:3

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

2:4

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

2:5

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

2:6

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

2:7

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

2:8

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

2:9

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

2:10

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

2:11

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

2:12

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.