Psalms 132

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.