Matthew 22

Kaj respondante, Jesuo denove parolis al ili parabole, dirante:

A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:

La regno de la ĉielo similas al unu reĝo, kiu faris edziĝan feston por sia filo,

Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;

kaj sendis siajn sklavojn, por voki la invititojn al la edziĝa festo; kaj ili ne volis veni.

I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.

Poste li sendis aliajn sklavojn, dirante: Diru al la invititoj: Jen mi preparis la manĝon; miaj bovoj kaj miaj grasigitaj brutoj estas buĉitaj, kaj ĉio estas preta; venu al la edziĝa festo.

Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.

Sed ili malatentis, kaj foriris, unu al sia bieno, alia al sia komercado;

Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;

kaj la ceteraj, kaptinte liajn sklavojn, perfortis kaj mortigis ilin.

A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.

Kaj la reĝo koleris; kaj sendinte siajn armeojn, li pereigis tiujn mortigintojn kaj bruligis ilian urbon.

Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.

Tiam li diris al siaj sklavoj: La edziĝa festo estas preta, sed la invititoj ne estis indaj.

Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

Iru do al la disirejoj de la vojoj, kaj ĉiujn, kiujn vi trovos, invitu al la edziĝa festo.

Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

Kaj tiuj sklavoj, elirinte sur la vojojn, kunvenigis ĉiujn, kiujn ili trovis, malbonajn kaj bonajn; kaj la edziĝa festo pleniĝis de gastoj.

Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.

Sed la reĝo, enveninte por rigardi la gastojn, tie vidis viron, kiu ne havis sur si edziĝofestan veston;

A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;

kaj li diris al li: Amiko, kiel vi envenis ĉi tien, ne havante edziĝofestan veston? Kaj li silentadis.

I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.

Tiam la reĝo diris al siaj servantoj: Ligu lin mane kaj piede, kaj elĵetu lin en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Ĉar multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj.

Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.

Tiam iris la Fariseoj, kaj konsiliĝis, kiel ili povos impliki lin per interparolado.

Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.

Kaj ili sendis al li siajn disĉiplojn kun la Herodanoj, por diri: Majstro, ni scias, ke vi estas verama, kaj instruas laŭ vero la vojon de Dio, kaj ne zorgas pri iu ajn; ĉar vi ne favoras la personon de homoj.

I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.

Diru do al ni, kiel ŝajnas al vi? ĉu konvenas doni tributon al Cezaro, aŭ ne?

Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

Sed Jesuo, sciante ilian ruzecon, diris: Kial vi min provas, hipokrituloj?

Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?

Montru al mi la tributan moneron. Kaj ili alportis al li denaron.

Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.

Kaj li diris al ili: Kies estas ĉi tiu bildo kaj la surskribaĵo?

I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?

Ili diris al li: De Cezaro. Tiam li diris al ili: Redonu do al Cezaro la propraĵon de Cezaro, kaj al Dio la propraĵon de Dio.

Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

Kaj aŭdinte, ili miris, kaj lin lasis kaj foriris.

To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.

En tiu sama tago alvenis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas releviĝo; kaj ili demandis lin, dirante:

Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,

Majstro, Moseo diris: Se iu mortas, ne havante infanojn, lia frato edziĝu kun lia edzino kaj naskigu idaron al sia frato.

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.

Estis ĉe ni sep fratoj; kaj la unua edziĝis kaj mortis, kaj ne havante idaron, lasis sian edzinon al sia frato;

Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.

tiel same ankaŭ la dua, kaj la tria, ĝis la sepa.

Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.

Kaj post ĉiuj la virino mortis.

A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.

En la releviĝo do, por kiu el la sep ŝi estos edzino? ĉar ĉiuj ŝin havis.

Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?

Sed Jesuo responde diris: Vi eraras, ne sciante la Skribojn, nek la potencon de Dio.

A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.

Ĉar en la releviĝo oni nek edziĝas nek edziniĝas, sed estas kiel anĝeloj en la ĉielo.

Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.

Sed pri la releviĝo el la mortintoj, ĉu vi ne legis tion, kio estis dirita al vi de Dio, nome:

A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:

Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj.

Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.

Kaj kiam la homamaso tion aŭdis, ili miregis pro lia instruado.

A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.

Sed la Fariseoj, aŭdinte, ke li silentigis la Sadukeojn, kune kolektiĝis.

Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.

Kaj unu el ili, leĝisto, demandis lin, provante lin:

I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:

Majstro, kiu estas la granda ordono en la leĝo?

Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?

Kaj li diris al li: Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso.

A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

Ĉi tiu estas la granda kaj la unua ordono.

To jest pierwsze i największe przykazanie.

Kaj dua estas simila al ĝi: Amu vian proksimulon kiel vin mem.

A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

De ĉi tiuj du ordonoj dependas la tuta leĝo kaj la profetoj.

Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.

Kaj kiam la Fariseoj jam kunvenis, Jesuo ilin demandis,

A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,

dirante: Kion vi pensas pri la Kristo? kies filo li estas? Ili diris al li: De David.

Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.

Li diris al ili: Kial do David, en la Spirito, lin nomas Sinjoro, dirante:

I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:

La Eternulo diris al mia Sinjoro: Sidu dekstre de Mi, Ĝis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

Se do David nomas lin Sinjoro, kiel li estas lia filo?

Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?

Kaj neniu povis respondi unu vorton al li, nek iu post tiu tago plu kuraĝis fari al li demandon.

A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.