Joshua 15

La lotaĵo de la tribo de la Jehudaidoj laŭ iliaj familioj estis: ĉe la limo de Edom la dezerto Cin, sude, en la suda fino de la lando.

I był los pokolenia synów Judowych według domów ich przy granicach Edom, i przy puszczy Syn na południe od ostatecznej granicy południowej.

Ilia suda limo estis de la fino de la Sala Maro, de la golfo, kiu direktiĝas suden.

A była ich granica od południa, od końca morza słonego, i od skały, która jest ku południowi.

Kaj ĝi iras de sude al la altaĵo Akrabim kaj pasas tra Cin kaj leviĝas de sude ĝis Kadeŝ-Barnea kaj pasas tra Ĥecron kaj leviĝas ĝis Adar kaj turniĝas al Karka

I wychodzi ku południowi, ku pagórkowi niedźwiadkowemu, a ciągnie się aż do Syn; a idąc od południa do Kades Barny bieży aż ku Efronowi, i ciągnie się aż do Adar, obtaczając Karkaa.

kaj pasas tra Acmon kaj iras al la torento Egipta; kaj la fino de la limo estas la maro. Tio estu por vi la limo suda.

Stamtąd idąc do Asemona idzie ku rzece Egipskiej, a idzie koniec tych granic na zachód; tać będzie granica na południu.

Kaj la limo oriente estas la Sala Maro ĝis la fino de Jordan; kaj la limo de la flanko norda estas de la golfo de la maro ĉe la fino de Jordan;

Granica zasię od wschodu słońca jest morze słone aż do końca Jordanu, a granica z strony północnej jest od skały morskiej, od końca Jordanu.

kaj la limo leviĝas al Bet-Ĥogla kaj pasas norde al Bet-Araba, kaj la limo leviĝas al la ŝtono de Bohan, filo de Ruben.

A ciągnie się ta granica do Betaglu, i bieży od północy aż do Betaraba; a stamtąd idzie ta granica aż do kamienia Boen, syna Rubenowego.

Kaj la limo leviĝas al Debir de la valo Aĥor, kaj norde ĝi turniĝas al Gilgal, kiu estas kontraŭ la altaĵo Adumim, kiu estas sude de la torento; kaj la limo pasas al la akvo En-Ŝemeŝ kaj finiĝas ĉe En-Rogel.

Idzie także ta granica do Dabir od doliny Achor, a ku północy się udawa do Galgal, które jest przeciw górze, gdzie wstępują do Adommim, która jest na południe od rzeki, a idzie ta granica do wód Ensemes, a kończy się u studnicy Rogiel.

Kaj la limo leviĝas al la valo de la filo de Hinom, ĉe la suda flanko de la Jebusidoj, kio estas Jerusalem, kaj la limo leviĝas al la supro de la monto, kiu estas okcidente kontraŭ la valo de Hinom, kiu estas ĉe la fino de la valo Refaim norde.

Bieży też ta granica przez dolinę syna Hennomowego po bok Jebuzejczyka od południa, co jest Jeruzalem. Stamtąd bieży ta granica na wierzch góry, która jest przeciwko dolinie Hennom na zachód, a która jest na końcu doliny Refaimitów na północy.

Kaj de la supro de la monto la limo turniĝas al la fonto de la akvo Neftoaĥ kaj iras al la urboj de la monto Efron; kaj la limo turniĝas al Baala, kiu estas Kirjat-Jearim.

Obtacza też ta granica od wierzchu góry aż do źródła wody Neftoa, i bieży aż do miast góry Hefron; potem się ciągnie ta granica ku Baala, które jest Karyjatyjarym.

Kaj la limo turniĝas de Baala okcidenten al la monto Ŝeir, kaj iras preter la norda flanko de la monto Jearim, kiu estas Kesalon, kaj malleviĝas al Bet-Ŝemeŝ kaj iras al Timna;

Potem kołem bieży ta granica od Baala na zachód do góry Seir, a stamtąd przechodzi po bok góry Jarym od północy, która jest Cheslon, i spuszcza się do Betsemes, i przychodzi do Tamna.

kaj la limo iras preter la norda flanko de Ekron; kaj la limo turniĝas al Ŝikron kaj pasas tra la monto Baala kaj iras al Jabneel; kaj la fino de la limo estas ĉe la maro.

I wychodzi ta granica po bok Akaronu na północy, a idzie kołem ta granica, aż do Sechronu, i bieży przez górę Baala; stamtąd wychodzi do Jabneel, i kończą się te granica u morza.

La okcidenta limo estas la Granda Maro. Ĉi tiu limo estas la limo de la Jehudaidoj ĉirkaŭe, laŭ iliaj familioj.

A granica zachodnia jest przy morzu wielkiem, i przy granicach jego; tać jest granica synów Juda w okrąg podług domów ich.

Kaj al Kaleb, filo de Jefune, estis donita parto meze de la Jehudaidoj, laŭ la diro de la Eternulo al Josuo, la urbo de Arba, patro de Anak (tio estas Ĥebron).

Ale Kalebowi synowi Jefunowemu, dał Jozue dział między syny Juda, jak Pan powiedział Jozuemu, miasto Arba, ojca olbrzymów, to jest Hebron.

Kaj Kaleb elpelis el tie la tri filojn de Anak: Ŝeŝaj kaj Aĥiman kaj Talmaj, la naskitojn de Anak.

I wypędził stamtąd Kaleb trzech synów Enakowych: Sesaja, i Ahymana, i Talmaja, syny Enakowe.

Kaj de tie li iris al la loĝantoj de Debir; la nomo de Debir antaŭe estis Kirjat-Sefer.

A wyszedł stamtąd do mieszkających w Dabir, które zwano przedtem Karyjatsefer.

Kaj Kaleb diris: Kiu venkobatos Kirjat-Seferon kaj prenos ĝin, al tiu mi donos mian filinon Aĥsa kiel edzinon.

I rzekł Kaleb: Kto by dobył Karyjatsefer, a wziął je, tedy mu dam Achsę, córkę swoję, za żonę.

Kaj prenis ĝin Otniel, filo de Kenaz, frato de Kaleb; kaj li donis al li sian filinon Aĥsa kiel edzinon.

I dobył go Otonijel, syn Keneza, brata Kalebowego; i dał mu Achsę, córkę swoję, za żonę.

Kaj kiam ŝi venis, ŝi instigis lin peti de ŝia patro kampon. Kaj ŝi malsupreniĝis de la azeno, kaj Kaleb diris al ŝi: Kio estas al vi?

I stało się, gdy ona przyszła do niego, namawiała go, aby prosił ojca jej o pole; przetoż zsiadła z osła, i rzekł do niej Kaleb: Cóż ci?

Kaj ŝi diris: Donu al mi benon; ĉar vi donis al mi teron sudflankan, tial donu al mi ankaŭ akvofontojn. Kaj li donis al ŝi fontojn suprajn kaj fontojn malsuprajn.

A ona odpowiedziała: Daj mi błogosławieństwo; gdyżeś mi dał ziemię suchą, przydaj mi też źródła wód. I dał jej źródła wyższe, i źródła dolne.

Jen estas la posedaĵo de la tribo de la Jehudaidoj laŭ iliaj familioj.

Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Judowych według domów ich.

Kaj la urboj ĉe la rando de la tribo de la Jehudaidoj, apud la limo de Edom sude, estis: Kabceel kaj Eder kaj Jagur

I były miasta w granicach pokolenia synów Judowych podle granicy Edom ku południowi: Kabseel, i Eder, i Jagur.

kaj Kina kaj Dimona kaj Adada

I Cyna, i Dymona, i Adada;

kaj Kedeŝ kaj Ĥacor kaj Jitnan,

I Kades, i Hasor, i Jetnan;

Zif kaj Telem kaj Bealot

I Zyf, i Telem, i Balot;

kaj Ĥacor-Ĥadata kaj Keriot-Ĥecron (tio estas Ĥacor),

I Hasor Hadata, i Karyjot Chesron, toć jest Hasor;

Amam kaj Ŝema kaj Molada

Amam, i Sama, i Molada;

kaj Ĥacar-Gada kaj Ĥeŝmon kaj Bet-Pelet

I Asorgadda, i Hessemon, i Betfalet;

kaj Ĥacar-Ŝual kaj Beer-Ŝeba kaj Bizjotja,

I Hasersual, i Beersaba, i Bazotyja;

Baala kaj Ijim kaj Ecem

Baala, i Ijim, i Esem;

kaj Eltolad kaj Kesil kaj Ĥorma

I Eltolad, i Kesyl, i Horma;

kaj Ciklag kaj Madmana kaj Sansana

I Syceleg, i Medemena, i Sensenna;

kaj Lebaot kaj Ŝilĥim kaj Ain kaj Rimon. La nombro de ĉiuj urboj estis dudek naŭ kaj iliaj vilaĝoj.

I Lebaot, i Selim, Ain, i Remmon; wszystkich miast dwadzieścia i dziewięć, i wsi ich.

Sur la malaltaĵo: Eŝtaol kaj Corea kaj Aŝna

W równinach zaś Estaol, i Sarea, i Asena;

kaj Zanoaĥ kaj En-Ganim, Tapuaĥ kaj Enam,

I Zanoe, i Engannim, Tepnach, i Enaim;

Jarmut kaj Adulam, Soĥo kaj Azeka

Jerymot, i Adullam, Socho, i Aseka;

kaj Ŝaaraim kaj Aditaim kaj Gedera kaj Gederotaim: dek kvar urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Saraim, i Adytaim, i Gedera, i Gederotaim, miast czternaście, i wsi ich.

Cenan kaj Ĥadaŝa kaj Migdal-Gad

Sanany, i Hadasa, i Mygdalgad;

kaj Dilan kaj Micpe kaj Jokteel,

I Delean, i Mesfa, i Jektel;

Laĥiŝ kaj Bockat kaj Eglon

Lachys, i Bassekat, i Eglon;

kaj Kabon kaj Laĥmas kaj Kitliŝ

I Chabbon, i Lachmas, i Chytlis;

kaj Gederot, Bet-Dagon kaj Naama kaj Makeda: dek ses urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Kiederot, Bet Dagon, i Naama, i Maceda, miast szesnaście, i wsi ich.

Libna kaj Eter kaj Aŝan

Labana, i Eter, i Asan;

kaj Jiftaĥ kaj Aŝna kaj Necib

I Iftach, i Esna, i Nesyb;

kaj Keila kaj Aĥzib kaj Mareŝa: naŭ urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Ceila, i Achzyb, i Maresa, miast dziewięć, i wsi ich;

Ekron kaj ĝiaj urbetoj kaj ĝiaj vilaĝoj.

Akkaron, i miasteczka jego, i wioski jego;

De Ekron ĝis la maro ĉio, kio estas ĉirkaŭ Aŝdod kaj ĝiaj vilaĝoj.

Od Akkaronu aż do morza wszystko, co leży po bok Asotu, i ze wsiami ich;

Aŝdod, ĝiaj urbetoj kaj ĝiaj vilaĝoj; Gaza, ĝiaj urbetoj kaj ĝiaj vilaĝoj, ĝis la torento Egipta; kaj la Granda Maro estas la limo.

Azot, miasteczka jego, i wsi jego; Gaza, miasteczka jego, i wsi jego, aż do potoku Egipskiego, i morze wielkie za granicą jego.

Kaj sur la monto: Ŝamir kaj Jatir kaj Soĥo

A na górze leżą Sam, i Jeter, i Soko;

kaj Dana kaj Kirjat-Sana (tio estas Debir)

I Danna, i Karyjatsenna, które jest Dabir;

kaj Anab kaj Eŝtemo kaj Anim

I Anab, i Istemo, i Anim;

kaj Goŝen kaj Ĥolon kaj Gilo: dek unu urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Gosen, i Holon, i Gilo, miast jedenaście, i wsi ich;

Arab kaj Duma kaj Eŝan

Arab, i Duma, i Esaan;

kaj Janum kaj Bet-Tapuaĥ kaj Afeka

I Janum, i Bet Tafua, i Afeka;

kaj Ĥumta kaj Kirjat-Arba (tio estas Ĥebron) kaj Cior; naŭ urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Chumta, i Karyjat Arbe, toć jest Hebron, i Syjor, miast dziewięć, i wsi ich.

Maon, Karmel kaj Zif kaj Juta

Maon, Karmel, i Zyf, i Juta.

kaj Jizreel kaj Jokdeam kaj Zanoaĥ,

I Jezrael, i Jukiedam, i Zanoe;

Kain, Gibea kaj Timna: dek urboj kaj iliaj vilaĝoj.

Kain, Gabaa, i Tamna, miast dziesięć, i wsi ich.

Ĥalĥul, Bet-Cur kaj Gedor

Halhul, Betsur i Giedor;

kaj Maarat kaj Bet-Anot kaj Eltekon: ses urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Maret, i Bet Anot, i Eltekon, miast sześć, i wsi ich.

Kirjat-Baal (tio estas Kirjat-Jearim) kaj Raba: du urboj kaj iliaj vilaĝoj.

Karyjat Baal, które jest Karyjatyjarym, i Rabba, miasta dwa, i wsi ich.

En la dezerto: Bet-Araba kaj Midin kaj Seĥaĥa

A na puszczy: Bet Araba, Meddyn, i Sechacha;

kaj Nibŝan kaj la Urbo de Salo kaj En-Gedi: ses urboj kaj iliaj vilaĝoj.

I Nebsan, i miasto Soli, i Engaddy, miast sześć, i wsi ich.

Sed la Jebusidojn, loĝantojn de Jerusalem, la Jehudaidoj ne povis forpeli; kaj la Jebusidoj restis kun la Jehudaidoj en Jerusalem ĝis la nuna tago.

Ale Jebuzejczyka, obywatela Jeruzalemskiego, nie mogli synowie Judowi wypędzić; przetoż mieszkał Jebuzejczyk z syny Juda w Jeruzalemie aż do dnia tego.