Job 20

Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,

By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.

Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.

Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:

Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.

Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.

Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.

Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.

Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.

Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.

Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.

Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.