Job 17

Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo.

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.