Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. Sela.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig. Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.