Psalms 80

Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Til sangmesteren; efter "Liljer"; et vidnesbyrd av Asaf; en salme.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Israels hyrde, vend øret til, du som fører Josef som en hjord! Du som troner over kjerubene, åpenbar dig i herlighet!

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Vekk op ditt velde for Efra'im og Benjamin og Manasse, og kom oss til frelse!

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Herre, Gud, hærskarenes Gud hvor lenge har du latt din vrede ryke uten å ense ditt folks bønn!

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Du har gitt dem tårebrød å ete og tårer å drikke i fullt mål.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Du gjør oss til en trette for våre naboer, og våre fiender spotter med lyst.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Et vintre tok du op fra Egypten, du drev hedningefolk ut og plantet det.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Du ryddet op for det, og det festet sine røtter og fylte landet.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Fjell blev skjult av dets skygge, og Guds sedrer av dets grener.

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Det strakte ut sine grener til havet og sine skudd bort imot elven.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Hvorfor har du revet ned dets hegn, så alle de som går forbi på veien, plukker av det?

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Svinet fra skogen gnager på det, og hvad som rører sig på marken, eter av det.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

Gud, hærskarenes Gud, vend tilbake, sku ned fra himmelen og se og ta dig av dette vintre

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

og vern om det som din høire hånd har plantet, og om den sønn du har utvalgt dig!

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Det er brent med ild, det er avhugget; for ditt åsyns trusel går de under.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

La din hånd være over den mann som er ved din høire hånd, over den menneskesønn du har utvalgt dig,

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

så vil vi ikke vike fra dig! Gjør oss levende igjen, så vil vi påkalle ditt navn! Herre, Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!